Van de week opende ik mijn computer en een Amerikaanse supermarkt verwelkomde mij met de tekst : Ice cream – it’s cheaper than therapy. Natuurlijk ging de tekst verder dat het ijs deze week in de aanbieding was, maar als je de dag begint met zo’n aanhef in je mail, heb ik al een glimlach. De Engelse taal is daar toch sterker in dan onze taal. ‘IJs – goedkoper dan therapie’ klinkt wel anders.
Steeds vaker zie je op menu’s in een restaurant een glutenvrij gerecht staan. Glutenvrij is voor een deel een trend en voor een deel heel vervelend als je echt glutenvrij moet eten (coeliakie). Vanwege een speciaal eiwit kun je dan bepaalde granen niet verdragen; geen brood, pizza, past, taart, enz. Ook in Amerika is het begrip gluten groot aanwezig. In 2016 wordt verwacht dat de markt voor glutenvrije producten daar jaarlijks $15 biljoen gaat verdienen. Pizza hut verkoopt al glutenvrije pizza, de girl scout cookie vereniging biedt ook glutenvrije koekjes aan en Taco Bell is bezig met het ontwikkelen van glutenvrije Gorditas (gebakken broodjes die met kaas, vlees of groente gevuld zijn). En dit alles heeft niet voornamelijk te maken met het percentage mensen dat echt glutenvrij moet eten, maar het is een lifestyle geworden. Restaurants kunnen het niet langer ontkennen.
Mark Ladner, die zijn eigen gluten-free-pasta project heeft en Thomas Keller, de Amerikaanse chef die ik het meest bewonder, richtten samen Cup4Cup op. Een glutenvrije soort bloem, die Mark in zijn pasta gebruikt. ‘Mijn gasten met echte coeliakie zien de mensen waar ze samen mee eten iets heel lekkers eten en kunnen dat niet krijgen, zoals mijn Salmon Cornet (een amuse van een horentje met zalmtartaar, gemengd met rode ui en crème fraîche). Hoe lekker het alternatief ook was dat ik aanbood, ik vond het toch niet leuk. Mijn R&D chef is aan het werk gegaan en er is deze super soort bloem uitgekomen’.
Maar Amerika zou Amerika niet zijn als er ook een vette kant van eten belicht wordt: Bacon. Op 17 en 18 april vond voor de 7e keer bij de Universiteit van Illinois in Chicago het event A Taste of Bacon plaats. 4500 mensen doken in door bacon geïnspireerde cocktails, bier, en veel zoete en hartige gerechten. En of er belangstelling voor is. Ze begonnen ooit met 10 restaurants die meededen, inmiddels zijn er meer dan 170 chefs uit Chicago die meedoen. En als je het over sponsoring hebt. De firma Nueske’s uit Wittenberg, Wisconsin, gaf ongeveer 3600 kilo bacon aan de organisatoren. De prijs voor het meest creatieve gerecht ging naar chef Takashi Yagihashi van Slurping Turtle in Chicago voor een recept genaamd Bacon Chiyawanmush (shiitake mushrooms, ginko nuts, bacon-dashi glaze and wasabi)
Mocht je binnenkort naar New York gaan, vergeet dan niet om Harlem aan te doen. Vroeger was dat de wijk waar je nou niet meteen naar toe ging, maar tegenwoordig zijn er meer en meer leuke restaurants en winkels. Het begon in 2011 met Red Rooster op 310 Lenox Avenue van de bekende chef Marcus Samuelsson. Nu opent hij Streetbird Rotisserie op de Frederick Douglass blvd. Begin mei was daar ook een straat Food Festival. Iemand uit de buurt zei: “People are really surprised about the wealth of offerings we have now…Frederick Douglass Boulevard, it’s on fire.” Dus als je een weekend in NY bent: op naar Harlem.
En dan eindig ik toch met wat negatiefs over een product in Amerika. Als je al heel lang met de Amerikaanse keuken bezig bent, weet je dat een blikje Spam vroeger het summum was. Een soort voorgekookte ham uit blik, meer is het niet. Maar iedere Amerikaan kent het. Zeker als het slecht gaat en er weinig geld is, wordt Spam in grote aantallen gegeten. 
Maar Amerika zou Amerika niet zijn als ze dit slechte product toch een boost willen geven: de spam tour.
In drie maanden werden 12 Amerikaanse steden aangedaan, de laatste stad was Chicago. Food Network en lokale chefs maken er recepten mee. Leuk natuurlijk zo’n tour, maar de productie van Spam is absoluut niet dier- en mensvriendelijke en dat geeft wel te denken of je je als chef met Spam moet inlaten. Ik zou het niet doen in ieder geval.
Nelleke
Een mooi glutenvrij dessert en omdat we toch nog wel even kunnen bbq, een recept om sla te grillen.
Fruittaart
40 gram zonnebloempitten
150 gram quinoa-, of boekweitmeel (bij de supermarkt te koop)
schil van een citroen (goed afboenen)
3 eetl. steenkoude kokosolie (bij de supermarkt te koop en verder te gebruiken on iets in te bakken)
2 eetlepels honing of Agavesiroop
ijswater
sojayoghurt of gewone yoghurt
fruit
Maak eerst de korst en verhit daarvoor de oven tot 175 graden. Rooster de zonnebloempitten in een droge koekenpan tot ze gaan ruiken en laat ze iets afkoelen. Doe ze in de keukenmachine en maal ze heel fijn. Voeg dan het meel, de citroenschil, de kokosolie, snufje zout en de honing toe. Meng nu alles goed door elkaar tot een kruimelig deeg. Giet er nu voorzichtig een lepel ijswater bij en herhaal dit tot het een deeg aan elkaar plakt (niet meer dan 4 eetlepels). Haal het deeg uit de machine, maak er en platte bal van en leg het op bakpapier. Leg daarop nog een stuk bakpapier en rol met de deegroller uit tot de vorm die je wilt hebben (ga uit van 30 cm in diameter). Ik heb er deze keer een vierkant van gemaakt. Bak de platte bodem in ca. 15-20 minuten gaar en laat afkoelen. Maak het dessert klaar vlak voordat je het opdient. Besmeer de bodem met yoghurt en verdeel het fruit erover.
Gegrilde sla
Dressing
1 fijngehakte knoflookteen
6 ansjovisfilets, afgespoeld en fijngehakt
3 theel. mayonaise
3 theel. mosterd
1.2 dl olijfolie
3 eetl. azijn
Salade
olijfolie
2 kleine Romeinse salade (little gem)
100 gram geraspte Parmezaanse kaas
Maak de grill klaar. (Als de kooltjes met as bedekt zijn is het goed. Voor de gas grill, zet hem op hoog, laat hem dan afgedekt 15 branden en zet hem dan op medium). In principe grill je eerst je vlees, kip of vis en doe je deze groente pas aan het eind. Maak de dressing door de knoflook en ansjovis tot een pasta te wrijven en daarna de mayonaise en mosterd erdoor te mengen. Klop er dan de olijfolie en azijn door. Breng op smaak met zout en peper. Snijd de sla doormidden of in vieren en druppel er wat olijfolie over. Leg ze heel kort op de grill (20 seconden aan elke kant), besmeer de slaparten met de dressing en bestrooi met de kaas. Doe de grill weer dicht en laat de kaas in ca. 2 minuten smelten. Haal de slaparten van de grill en serveer de rest van de dressing er los bij.
