Laureen de Bres stuurde ons haar fotoverhaal “Cowboy in Valley of Fire”,…..
In Nevada wilden we de Valley of Fire gaan bekijken. Je weet dat je dan een ticket moet kopen, maar er was geen visitor centre of zoiets waar je je toegang kon betalen. Er stond bij een overkapping met wat informatieborden en toiletten alleen een bakje met enveloppen waar je de vereiste tien dollar in kon doen. Natuurlijk was ik hier niet op voorbereid en had slechts briefjes van twintig dollar. Wat je noemt een luxe probleem, maar hier even niet erg handig. Ik ben naar de diverse mensen toe gegaan om te vragen of ze konden wisselen. Of ik nu zo’n ongunstig uiterlijk heb of dat de mensen van nature achterdochtig waren weet ik niet, maar je zag de meesten terugdeinzen en vage excuses brabbelen. Het duurde even voor het tot me doordrong dat ze dachten dat ik om geld vroeg! Een apart idee, gezien het feit dat je op die plek overal mijlenver vandaan bent.
Had ik weer. Dus liet ik iedere keer mijn twintig dollar zien wat andere gezichten opleverde en een meer welwillende houding, maar niemand kon wisselen. Het viel wel op dat alle mannen naar hun vrouw wezen: die beheerde het geld. Het is ook overal hetzelfde. Als uit het niets verscheen deze meneer die zo in het landschap paste, dat het bijna overkill was. Hij kon me vertellen dat het visitor centre een aantal mijlen verderop was en dat je echt niet moest overwegen zonder ticket rond te rijden. Reed je namelijk van het visitor centre vandaan, had je dus de kans gehad een ticket te kopen. Daar werd streng op gecontroleerd. Terwijl hij praatte liet hij zich blasé door me bewonderen, die stoere man op zijn mooie paard. Ik heb hem nog lang nagekeken, wat moet het heerlijk zijn om zo op een paard in een dergelijke omgeving te mogen rondtrekken…
Cowboy in Valley of Fire
Heeft u ook een mooi verhaal bij een bepaalde foto? Stuur ons uw foto en het verhaal!
[contact-form-7 id=”10971″ title=”Foto Verhaal”]
