Reisverhaal: Een kerstvakantie in Boston, de Berkshires en New York (2008)

Het was al enige tijd onze wens om eens New England te bezoeken. Een beperking daarbij vooraf was dat we niet elke dag wilde reizen. Daar houden we zelf niet zo van en de kinderen (3 jongens in de puberleeftijd) nog minder. Hierdoor zouden we uiteraard maar een klein deel van New England te zien krijgen, feitelijk alleen Massachusetts. New York hebben we eraan vastgeplakt omdat we dat allemaal zo’n geweldige stad vinden. Als we dan toch in de buurt waren, konden we het niet nalaten even een paar dagen langs te gaan.

Zaterdag 20 december 2008

11 uur was de vertrektijd van vlucht DL0141 van Brussel (dat scheelt nogal wat luchthavenbelasting) naar New York (JFK). Dus om 8 uur moesten we in Brussel zijn en dus om 6 uur thuis vertrekken. Zo gezegd, zo gedaan en om iets na 8 uur kwamen we op Zaventem aan. Daar begon de barre reis naar Boston, onze eerste bestemming. Allereerst bleek ons vliegtuig 1,5 uur vertraagd doordat het te laat was aangekomen i.v.m. sneeuwstormen in Amerika de dag ervoor. We kregen nog het aanbod om een dag in Brussel te blijven omdat het vliegtuig overboekt was. We zouden dan een hotelovernachting krijgen en een reischeque van 1000 dollar pp. Uiteraard sloegen we dat aanbod af. Wij gingen geen tijd verspillen in Brussel, maar rechtstreeks naar onze bestemming. Althans dat dachten we. Dat de lopende band het bij het inchecken niet deed wat tot lange wachttijden voor het loket en gestresst personeel leidde, bleek slechts een onbeduidend detail. Na het inchecken op zoek naar de gate. Vervolgens het vliegtuig in en wachten op vertrek. En wachten werd het. Wachten op een vrije plek in het luchtruim of zoiets. Uiteindelijk vertrokken we na ruim 1 uur. Nog altijd zagen we geen probleem. Dit zou de wachttijd op JFK alleen maar korter maken. Maar verdere vertraging konden we dan niet gebruiken. De reis verliep voorspoedig. Allemaal hadden we een eigen beeldscherm in de rugleuning van de stoel voor ons. Daarop konden we films, televisieafleveringen bekijken, muziek beluisteren en spelletjes spelen. O.a. poker en trivial pursuit tegen elkaar en anderen in het vliegtuig. 16:45 landden we op JFK en onze aansluiting naar Boston vertrok om 17:25. Moest net kunnen. Bij aankomst op JFK was het na de landing wachten op een vrije gate. Dit duurde volgens de piloot enkele minuten, maar dit heeft hij zeker 4 x aangekondigd. Uiteindelijk konden we pas na 17:30 het vliegtuig uit. We moesten eerst nog langs de traagste douanebeambte van alle beschikbare loketten en daarna nog wachten op de bagage. Veel te laat voor de aansluiting dus. Maar geen nood. Er was al aangekondigd dat grondpersoneel van Delta wel wat zou regelen. Dat klopte ook. De volgende dag om 11:30 konden we vertrekken vanaf vliegveld la Guardia. Opvang voor de nacht moesten we dan zelf regelen en betalen, want tja, overmacht. Een hotelovernachting op JFK bleek 160 dollar pp te kosten. In totaal dus 800 dollar met zijn vijven. Wat te doen? We dachten nog even terug aan het aanbod van vanochtend om een nacht in Brussel te blijven, maar dat was nu te laat. Dus, een hotel voor 800 dollar? Overnachten in de hal van JFK? Een auto huren en dan zelf de weg naar Boston zoeken (onzalig idee, we waren immers al 18 uur onder weg, het was al 24:00 Nederlandse tijd, het had flink gesneeuwd en we waren er niet bekend.) Uiteindelijk maar geïnformeerd naar een taxirit. Die bleek 600 dollar te kosten en zou 3-4 uur duren. Dat was mooi, dan waren we nog voor middernacht in Boston. Nog even gebeld met de eigenares van het appartement dat we gehuurd hadden, maar die vond het geen probleem. Doen maar dus. De chauffeur ging ons voor naar zijn auto, een stretch limo. Onderweg bleek het weer en de toestand van de weg slechter dan in NY, waardoor we hele stukken heel langzaam moesten rijden, Onderweg nog even gestopt bij een McDonald’s. De mensen keken wel raar op toen we daar vertrokken in onze stretch limo. Na wat heen en weer bellen lukte het onze chauffeur om ons adres in Boston te vinden en om 2:00 ’s nachts lokale tijd kwamen we daar aan. De eigenares had gingerbread voor ons klaargezet. Lekker. Maar daarna meteen allemaal naar bed.

Zondag 21 december 2008

De wereld was prachtig wit. Alles was bedekt met een dikke laag sneeuw. Prachtig om doorheen te lopen. We gingen op weg naar het metrostation Green Street om naar een Santa Claus parade te kijken in Cambridge, die we op internet aangekondigd hadden gezien. Dus met de oranje en vervolgens rode ‘T’ naar Harvard Square. daar het eerste het beste cafe binnengelopen voor een ontbijt. Dit bleek de COOP boekenwinkel. Een prachtige zaak met een cafe op de eerste verdieping. Daar koffie met een broodje en daarna waren we klaar voor de parade. Alleen, wie we er ook naar vroegen, niemand wist ervan. Ook buiten geen spoor van Santa Claus. Dus toen maar een rondje gemaakt over Harvard en Cambridge Common. Allemaal schitterend in de sneeuw. Vervolgens via de Washington Avenue terug naar Boston. Een lange wandeling door soms rulle, soms gesmolten sneeuw. Over Harvard Bridge waarop een zeer koude snijdende wind waaide kwamen we in Boston. Het plan was om even bij Fenway park te gaan kijken, home van de Boston Red Sox. Daar hebben we maar van afgezien omdat dat de wandeling nog langer maakte en omdat zo langzamerhand al bleek dat niet alle schoenen waterdicht waren en omdat de broeken steeds meer nat optrokken. Daarom maar linksaf de Newburystraat een fraaie, sjieke winkelstraat. Bij Starbucks even wat gedronken en gegeten, maar vooral opgewarmd en opgedroogd. Daarna verder op pad, maar de broeken werden niet meer droog. De plannen maar wat gewijzigd en het programma sterk ingekort. Dus geen Trinity church, geen Commonwealth Avenue, heel kort Public Library. Dat kwam dan later wel. Met de ‘T’ terug naar het appartement. Even wat drinken en daarna Chinees. Iedereen vond het zowaar lekker. Daarna eiste de jetlag zijn tol en de een na de ander ging naar bed.

Maandag 22 december 2008Het weer was stralend. Blauwe lucht en zon. Spullen voor het ontbijt gehaald in de convenience store om de hoek. Weinig keus daar, maar wel chicken spread (je wil niet weten wat erin zit, maar de kinderen vinden het heerlijk) en de van vorige vakanties bekende Skippy, extra chunky. Daarna weer op pad naar metrostation Green Street. Vandaar met een overstap naar het station ‘New England Aquarium’. Van de haven daar vertrok de shuttle ferry naar Charlestown, vanwaar we de freedom Trail in omgekeerde volgorde zouden gaan lopen. Nog altijd stralend weer maar de kou in Charlestown sneed door merg en been. Als eerste naar de USS Constitution, die niet in de haven lag. Nog wel even het nabijgelegen museum bezocht en daar onze handen gewarmd. Vandaar door het pittoreske Charlestown naar Bunker Hill gelopen, het gedenkteken van de onafhankelijkheidsoorlog: een betonnen zuil waarin je naar de top kunt klimmen waar je een mooi uitzicht hebt. Of schijnt te hebben want het was helaas gesloten vanwege gladheid op de trap naar boven.

Daarom verder de trail af, eerst over de ondergesneeuwde en gladde Charlestown brug naar downtown Boston, langs Copp’s Hill Burying ground naar Old North Church. De kerk met de afgescheiden zitplaatsen: per 2-3 mensen een aparte ruimte met schotten van circa een meter hoog.

Daarna tijd voor koffie. Gelukkig zaten we inmiddels in de Italian quarter. tegenover de Old North Church zat een cafe waar ze lekkere koffie en muffins hadden. Daarna op zoek naar het Paul Revere House. Dat bleek er inderdaad te staan, maar er is niet veel aan te zien. Vandaar bereikten we al snel Faneuil Hall, een mooi oud gebouw met binnen wat winkeltjes. Daarachter lag de Quincy market met alleen maar meeneem eettentjes die de heerlijkste geuren verspreidden. We hebben alle verleidingen weerstaan, zijn er aan de achterkant uit gegaan en hebben daar nog even de opgetuigde kerstboom bewonderd. Langs de zijkant van Quincy market en Faneuil hall met een Çheers vestiging’, eentje die echt niets meer met de serie te maken had. Dit in tegenstelling tot die in Beacon street waarvan in ieder geval de buitenkant nog was gebruikt voor de serie. De attracties van de Freedom Trail volgden zich nu in snel temp op. Zo snel dat we voor het Old State House de Boston Massacre site volledig over het hoofd hebben gezien. Excuus voor ons was dat dit niet meer dan een cirkel van stenen was, die door de sneeuw natuurlijk onzichtbaar was. Net zoals trouwens op grote delen van de Freedom Trail de rode lijn inzichtbaar was, en waar die wel zichtbaar was, was hij spekglad. Bijna ook Old South meeting house zomaar voorbij gelopen. Verder langs de old Bookstore, Granary Burying ground naar de Boston Common. De First Public School site, het Ben Franklin statue, King’s chapel and burying ground en Park Street Church hebben we volledig gemist of zijn ons niet als zodanig opgevallen. Het Massachusetts State house met gouden koepel hebben we van een afstandje gezien. In Boston Common even gekeken bij Frog pond. Dat viel wat tegen: het was een wel erg kleine skating rink, die bovendien vrij vol was. Maar vooral was het er erg koud. daarom het park maar weer uit en terug naar Washington Street op zoek naar Macy’s, want er moesten nog kerstinkopen gedaan worden.

Dinsdag 23 december 2008

Iedereen was weer bijtijds wakker, dus konden we vroeg ontbijten en na de koffie op stap voor onze laatste dag in Boston. Een soort restjesdag om alles (nou ja alles) wat we nog niet gezien hadden, alsnog te bezoeken, onder andere de op zondag door het weer gemiste attracties. Daarom met de metro naar Back Bay en van daar naar Copley Square met het gelijkgenaamde winkelcentrum. Erg mooi, maar ook erg duur met winkels als Louis Vuitton, Saks Fifth Ave en Gucci. Dit winkelcentrum gaat over in dat van Prudential Center en daar gingen we weer naar buiten op Boylton Street. Vandaar langs de Public Library (erg mooi en vrij toegankelijk) naar Trinity Church, Het was weer een stralende dag dus nu konden we de John Hancocktower wel in volle glorie bewonderen en de weerspiegeling van Trinty Church erin. Na Trinity Church verder naar Newbury Street en Commonwealth Ave, de Champs Elysee van Boston. Dit komt uit op Public Garden. Daar hebben we wat rondgelopen. Het beeld van George Washington bekeken. Ons verbaasd over hoe tam de eekhoorns wel waren en hoe dichtbij ze kwamen. De vijver was stevig bevroren en goed begaanbaar. Er waren maar 2 schaatsers aanwezig. En dat op een vijver die zeker 4x zo groot was als de frog pond. Op een tak van een overhangende boom zagen we hoe een grote roofvogel een duif opat. Uit public garden komend liepen we naar Beacon street waar (de gevel van) het cafe Cheers zich bevindt. We zijn er niet binnen geweest, want, dat wisten we al, binnen lijkt het in niets op het tv-cafe. daarvoor moest je, volgens het bijschrift, in Faneuil Hall zijn. Dat hebben we later op de dag nogmaals bekeken, maar ook daar was de gelijkenis ver te zoeken. Ja, er was een bar en die was vierkant maar daarmee hield het wel op. Vervolgens de wijk achter Beacon Street, Beacon Hill, in met leuke straatjes als Charles Street en Louisburg Square. We kwamen weer uit op Beacon Street en de Boston Common. langs het Massachusetts State House (dicht i.v.m. de holidays) en op naar Filenes, het beroemde warenhuis van Boston. Hiervan bleek nog wel de gevel overeind te staan, maar daarachter bevond zich alleen nog een skelet van een gebouw en meer ook niet. Toen werd het hoog tijd voor de lunch hoewel het inmiddels al na drieen was. Dus terug naar Quincy market met alle take away eettentjes, We konden dit op een mooi plaatsje bij een soort vide opeten.

Tot slot zijn we nog even langs het nu in het donker mooi verlichte Boston Common gelopen naar het metrostation Chinatown en vandaar met de metro naar huis. Wat opgeruimd en ingepakt en ons klaargemaakt voor de reis naar Housatonic in de Berkshires.

Woensdag 24 december 2008

Een tussendag waarin we Boston verlieten en afreisden naar de Berkshires. ’s Ochtends daarom bijtijds ontbeten en de restjes opgemaakt. De huurauto opgehaald. Een schandalig grote bak, een Ford Expedition, maar wel lekker. De auto was voorzien van een navigatiesysteem wat erg prettig was. Het landschap onderweg was erg mooi en nog altijd bedekt met een dikke laag sneeuw en de radio vol van kerstmuziek. Eerst naar ons huisje. De verhuurster was er zelf niet. Dat wisten we al. Haar assistente zouden we bellen, maar haar konden we niet bereiken. Gelukkig lag de sleutel onder de deurmat. Gauw onze spullen binnen gezet en door naar Great Barrington waar de Big Y supermarkt gevestigd is. Na wat zoeken deze winkel gevonden en de kerstboodschappen gedaan. Op de weg terug nog wat kerstversiering gekocht om ons huisje een beetje in kerstsfeer te kunnen brengen. Na het eten waren we al erg moe en we moesten om 11 uur ook nog naar de nachtmis. Maar even gaan slapen en om 10:00 waren we weer fris voor de nachtmis. De Shrine of the Divine Mercy in Stockbridge waar de nachtmis zou zijn, was wat moeilijk te vinden, maar het is ons gelukt om net op tijd, even over elven de kerk binnen te stappen. Het begon met Christmas Caroling gedurende een uur en daarna startte om 12:00 de mis. Al met al een bijzondere ervaring. Opvallende zaken: de priester zat voortdurend met een flesje water, de organist miste heel veel noten, aan het eind wenste iedereen zijn naaste, voor en achterburen een Merry Christmas.

Donderdag 25 december 2008-12-25

Kerstmis! Een uitgebreid maar ook wel wat bijzonder kerstontbijt met warme broodjes maar ook pancakes en donuts. Klein nadeel was dat de verwarming plotseling niet meer bleek te werken. De thermostaat stond op 62 graden F wat overeenkomt met ongeveer 16 graden Celsius. Van alles geprobeerd, maar niets werkte. Daarna op pad om te gaan skieen in South Egremont, Catamount Ski. Ook nu weer even wat moeten zoeken maar uiteindelijk net voor de grens met de staat New York gevonden. Een overzichtelijk en rustig skigebied, maar met alles wat wij zochten. En geen tiroler of skihut muziek maar the Beach Boys. Weer eens wat anders.

Thuis werden vervolgens alle voorbereidingen getroffen voor het kerstmaal. Douchen, opdoffen, de jasjes aan. want jacket required hadden we bij het reserveren te verstaan gekregen.

Stipt om half zeven, zoals gereserveerd, waren we in de Red Lion’s Inn. De lobby was overvol met mensen waarvan onduidelijk was wat ze daar deden. Al snel begrepen we dat in ieder geval een aantal van hen wachtten om aan tafel te kunnen gaan. De gemoederen liepen hierbij soms hoog op. De man voor ons aan de receptie moest wachten en werd erg boos tegen de dame achter de receptie. Deze bleef kalm. Ze verwelkomde vervolgens ons en gaf ons onmiddellijk onze tafel. Als blikken konden doden…

Het restaurant was prachtig en de sfeer heel erg kerst. Al snel kregen we de menukaart.

Opvallend waren verder: 2 serveersters die er erg gereformeerd uitzagen met lompe schoenen, knotje en zwarte kleding en kousen, bijna alle Amerikanen eten alleen met een vork en leggen het mes neer zodra ze gesneden hebben wat ze moesten snijden, de gangen werden in een zeer rap tempo na elkaar op tafel gebracht, er bestaat in Amerika wel brood dat lekker is, aan het eind van de maaltijd zit je ouderwets, kerstachtig overvol, de jackets required viel erg mee want er waren heel wat mensen die niet aan het kledingvoorschrift voldeden. Al met al een leuke avond in een sfeervolle kerstomgeving.

Thuis bleek de verwarming nog altijd niet te werken en was het nog altijd ongezellig koud. Bovendien was iedereen erg moe en daarom maar gauw naar bed.

Vrijdag 26 december 2008

51 graden Fahrenheit (10 graden celsius) in de kamer na een nacht met vorst. Echt niet leuk meer. Maar gauw gebeld met onze contactpersoon alhier. Die ging wat bellen en regelen. Om de hoek bij het huisje zat de Mountain Bakery shop, waar we brood zouden halen voor het ontbijt. Een traditionele bakker, zo hadden we al op internet gelezen. De bakker zelf deed open en bleek jaren in Nederland gewoond te hebben en sprak nog vrij goed Nederlands en zijn zoon helemaal. Omdat het de dag na kerst was had hij niet veel keus maar wel ciabatta brood en -surprise- kerststol met spijs dat hij hier holiday bread noemt. Thuis ontbeten. Daarvoor kwamen eerst nog de eigenaren van het huisje langs die poogden de verwarming te repareren. Alles wat zij probeerden hadden wij ook al geprobeerd en ook hen lukte het niet om de verwarming aan de praat te krijgen. Ze gingen de heatingman bellen die later op de dag de verwarming zou repareren.

Na het ontbijt weer skiën en snowboarden. Deze keer in Ski Butternut in Great Barrington. Een stuk drukker dan de dag ervoor maar verder vrijwel vergelijkbaar. Op het terrainpark na dan waarvoor een aparte pas nodig was.

Zaterdag 27 december 2008

Zoals al voorspeld was begon de dag met regen. Daarom maar niet skiën vandaag. Morgen waarschijnlijk ook niet omdat het dan ongeveer hetzelfde weer is. Daarom maar eens een rondje door Housatonic gemaakt. Opvallend waren (ook hier) dat er zo veel kerken zijn in zo’n klein dorp en dat er vrij veel kunstenaars wonen en een galerie hebben. Omdat het inmiddels droog was geworden na terugkomst met zijn allen op weg naar Notchview Park (een national trustee) in Windsor om te kijken of we daar nog konden langlaufen. Langlaufen kon wel maar langlaufski’s konden niet worden gehuurd maar wel snowshoes, die je onder je schoen moet binden en waarmee je makkelijker in diepe sneeuw en op ijzige ondergrond kunt lopen. Een rondje gelopen over het circuit trail. Er was nog goede sneeuw en we hielden het verder droog. Daarna op naar de Berkshire mall vlakbij Pittsfield. Geluncht in de food court en vervolgens nog wat gewinkeld

Zondag 28 december 2008

Er was een dag regen voorspeld maar bij het opstaan regende het nog niet en het zou ook de hele dag niet gaan regenen, hoewel het er wel dreigend uitzag af en toe. Bovendien hoge temperaturen: tot wel 58 graden F. Dus sowieso geen weer om te skieen. Maar een aangepast programma: eerst naar het nabijgelegen Norman Rockwell museum. Verschillende werken gezien waaronder de 4 freedoms, en Christmas in Stockbridge. Dat laatste geeft een overzicht van Main Street in Stockbridge in de jaren 50 dat we na het museum bezoek in de werkelijkheid zijn gaan bekijken. Daaraan ligt ook de Red Lion’s Inn (van ons kerstmaal). Na ook nog even de Shrine of the Divine Mercy bij daglicht bekeken te hebben en de daarbij aangelegde ‘Lourdes grot’, verlieten we Stockbridge om in Pitssfield later in de middag naar de film Yes Man met Jim Carrey te gaan.

Maandag 29 december 2008

Weer een stralende dag met temperaturen om het vriespunt. Na een ontbijt met zijn allen gaan skieen. Vanwege het beter toegankelijke terrain park daar kiezen we voor Catamount. Een heerlijk dagje op de lange latten, waar verder niet zoveel over te melden valt.

Dinsdag 30 december 2008

De 2^e wisseldag. Van het zeer kleine en landelijke Housatonic naar de wereldstad New York. Na ingepakt te hebben, vertrekken we onder begeleiding van het navigatiesysteem naar 710 Amsterdam Avenue. Het is een stralende dag en de reis verloopt zeer voorspoedig. De rit was prachtig en met name het laatste stuk over de Washington Avenue langs de Hudson rivier. Het appartement bleek kleiner dan we gewend waren maar was van alle gemakken voorzien. In ieder geval Wifi en kabel tv met HDTV. Genoeg reden voor de kinderen om daar te blijven terwijl wij de auto terugbrachten. Die dag alleen nog even in het nabijgelegen Central Park gekeken waar ondanks het jaargetijde nog onverwacht veel mensen aanwezig waren.

Woensdag 31 december 2008

Oudejaarsdag begint met de (voorspelde) sneeuw. Niet hard, niet veel, maar toch. Dus na het ontbijt in het appartement op pad voor een fikse wandeling door New York. De route leidde dwars door Central Park. Het sneeuwt nog steeds en er waaide een koude wind, dus in het park was niet veel te doen. Daarom aan de oostkant bij de 79^e straat er weer uit met de bedoeling een van de New York Times gedownloade audiotour door Upper East Side te gaan lopen. Vol goede moed begonnen bij het Ukrainian House, een voormalige mansion waarvan er daar veel staan. Langs de ‘Met’ naar 86^e straat en daar maar eens op zoek naar een plek om op te warmen. Daarom koffie bij Starbucks op Lexington Avenue. Lekker opgewarmd weer op pad naar het Carl Schulz park aan de East river met het nabijgelegen Gracie Mansion, de ambtswoning van de burgemeester van New York, Michael Bloomberg. Vanaf de East River terug door de 88th street langs Trinity church tot Lexington Avenue. We hebben Upper East Side dan wel gezien, zeker met het weer dat nog altijd koud en sneeuwerig is. Dus downtown met lijn 6 naar 33th street. Langs het empire state building naar Macy’s waar de garderobe wat verder werd uitgebreid. We willen daarna nog naar Times Square voor een bezoek aan de Virgin Megastore. Times Square is echter niet meer bereikbaar. Hermetisch afgesloten met het oog op de festiviteiten ’s avonds. Thuis overlegden we over wel of niet naar Times Square gaan. Op tv zagen we dat er een feest gaat starten met live artiesten, maar we zagen ook dat er naar schatting al een miljoen mensen op de been zijn en nog erger dat er een gevoelstemperatuur van 1 graad Fahrenheit heerste. 1 graad F, dat is zo’n min 17 graden! Lastige keuze. Uiteindelijk zijn de kinderen thuis gebleven en hebben wij, dik ingepakt met thermisch ondergoed, de kou getrotseerd. Die viel overigens reuze mee. Times Square konden we niet meer bereiken. Daar was blijkbaar een kaartje voor nodig. Wel konden we via 55th street op Broadway komen en hadden daar enigszins uitzicht op Times Square. Ook stond daar een groot scherm met beelden vanaf Times Square en uiteindelijk de aftellende klok. Happy New Year! Na afloop teruggelopen richting Central Park waar vuurwerk bezig was, als enige plek in de wijde omtrek.

Donderdag 1 januari 2009

De dag begint stralend met een strak blauwe lucht en dat zou de hele dag zo blijven. Wel was het nog altijd koud. Omdat we wat wat later naar bed waren gegaan, stonden we ook wat later op. Na het ontbijt (winkels waren gewoon open) vertrokken we richting downtown Manhattan. Met lijn 1 naar station South Ferry met het doel nu wel de ferry naar Liberty Island en Ellis Island te nemen. Bij ons vorige bezoek aan New York hadden we dat mede vanwege de enorme wachtrij niet gedaan. Nu leek de wachtrij voor het kopen van kaartjes een stuk korter. Dit ging vrij vlot en na ongeveer een half uur hadden we kaartjes. Er werd ons wel gezegd dat we nog ruim een uur moesten wachten voor we aan boord konden. Dat maakte ons niet zo uit dus met de kaartjes zochten we de volgende wachtrij op. Er bleken 2 rijen te staan: een korte en een langere. Uiteraard gingen we in de korte staan, maar die bleek niet voor ons bedoeld. Dan maar de lange. Die bleek veel langer dan gedacht en was zeker zo lang als de rij in 2007 bij ons vorige bezoek. En deze rij schoot nauwelijks iets op. Dat ging vast veel langer dan een uur duren. Daar stonden we dan met de kaartjes en geen zin om te wachten. De kaartjes daarom maar onderhands verkocht en we zijn daar weer vertrokken richting ground zero. Vanuit het Financial centrum konden we zien dat er nog steeds niets boven de grond verrijst maar dat er onder het straatniveau al enige structuur begint te ontstaan. Langs een kerstboom met foto’s van gevallen brandweerlieden liepen we oostwaarts op zoek naar een zaak met koffie en een restroom. Dat viel nog niet mee, want er was waarschijnlijk vanwege nieuwjaarsdag het nodige gesloten, zodat we bij MacDonalds uitkwamen. Een met een vleugel en live muziek. Vandaar naar St.Paul’s Chapel gelopen die ingericht was als een soort herdenkingscentrum voor 9/11. Door Fulton street naar de South Street Piers gelopen, een winkelcentrum in een oud havengebied met wat mooie driemasters langs de pier. Via Pearl Street bereikten we China Town, over Canal Street. Over Broadway door Soho naar Union Square Park en door naar madison Square Park met het Flatiron Building. Over 23rd Street naar 7^th Avenue en daar de metro in terug naar het appartement.

Vrijdag 2 januari 2009

Alweer de laatste hele dag in de VS! Op pad naar Washington Square voor een tour door Greenwich village. En dat niet alleen, voor het eerst deze vakantie een van de vele verzamelde audiotours gelopen. Van Washington Square met de Arch en the Row door leuke straatjes met oude huizen en leuke winkeltjes naar West Bleecker Street waar de audiotour eindigt.. Daarna verder naar Washington Square en via Laguardia Place (met een beeld van Laguardia, de zo blijkt, erg kleine burgemeester van NY tussen 1934 en 1945) naar Soho. kriskras over West Broadway, Wooster Street en Greene Street met veel galeries, naar Canal Street om daar af te slaan naar Broadway om te winkelen. Wat kleding gekocht.

Zaterdag 3 januari 2009

De vertrekdag. Maar omdat we pas om 19:30 vliegen hebben we van tevoren nog genoeg tijd voor andere dingen. Inkopen doen want die tassen moeten vol. Na het ontbijt op pad en met de metro naar 34th Street Penn(sylvania) station, want daar zit Macy’s. Na het shoppen nog even over Broadway richting Times Square, want daar waren we nog niet echt geweest (oudejaarsavond telt niet mee). Het was zaterdag dus gezellig druk. Via zijstraten naar 6th Avenue want het was toch weer heerlijk weer. Door hier en daar nog door ons onontdekte delen van Central Park, b.v. een rotspartij met watervalletjes, weer richting appartement. Daar aangekomen, de spullen gepakt en bepakt en bezakt op weg naar de metrolijn A, station 96th Street. Vandaar in 1 keer door naar de airtrain naar JFK. Wel een tochtje van ruim een uur. Bij het inchecken de uitgebreidste controle ooit. Iedereen fouilleren. Niks achter het scanapparaat je spullen weer pakken. Nee, wachten op een stoel totdat de beambte elk onderdeel heeft nagekeken en gevoeld. B.v. in je schoenen! Toen we dat ook achter de rug hadden konden we verder naar onze gate. Eerst nog even naar de Food court om de dollars op te maken. daarna keurig vlot op tijd het vliegtuig in, dat ook mooi op tijd vertrok. Alleen toen we al bij de gate weg waren volgde de mededeling van de captain dat we terug moesten naar de gate omdat de toiletten stuk waren. Al met al toch weer 2 uur vertraging. De vlucht verliep verder voorspoedig en het afhalen van de koffers helemaal. Van de eerste 6 koffers en tassen waren er 5 van ons. We konden vlot naar de auto en naar huis. Een prachtige vakantie zat er helaas weer op.

Nuttige links die je ergens anders niet zo gauw tegenkomt:

Appartement huren

www.vrbo.com

www.homeaway.com

Autohuren

Gebruik een vergelijkingssite. Er zijn er meerdere, bv www.autohuren.nl

Massachusetts

www.massvacation.com

http://www.berkshires.org/

Boston

http://boston.about.com/

http://www.panoramamagazine.com/