Mesa verde – Colorado – Nationaal Park

Mesa Verde is het enige Nationale Park in Amerika waar het niet gaat om de natuur, maar om de geschiedenis van de vroegere bewoners. Ongeveer vijftienhonderd tot dertienhonderd jaar geleden vestigde een groep indianen zich op een dichtbegroeide hoogvlakte in het zuidwesten van de staat Colorado. De naam van dit gebied, Mesa Verde, betekent ‘groene tafel’. In het zuiden van dit gebied liggen veel ravijnen, waar de indianen op beschutte plekken rotswoningen hebben gebouwd. Omstreeks het einde van de 13e eeuw lieten ze hun nederzettingen om nog onopgehelderde redenen in de steek, waarbij ze veel van hun persoonlijke bezittingen achterlieten. De rotsnederzettingen en de andere vroege sporen van menselijke bewoning in dit gebied, behoren tot meest omvangrijke en best bewaarde archeologische vondsten in heel Amerika. Sommige van de oude nederzettingen mogen – onder begeleiding van een Park Ranger – worden bezocht.
BEREIKBAARHEID

Mesa Verde National Park ligt in het uiterste zuidwesten van de staat Colorado. Het park is het hele jaar geopend, maar de hoog gelegen bezienswaardigheden zijn in de winter niet bereikbaar. De voorzieningen zijn alleen geopend van april tot half oktober.
Toegangen
Het park heeft één toegang. Die toegang ligt aan de Co-160, 16 kilometer ten oosten van de stad Cortez en 58 kilometer ten westen van de stad Durango. Vanaf de ingang gaat de parkweg sterk omhoog, tot aan het 24 kilometer verder gelegen Far View Visitor Center. Bij het Visitor Center splitst de weg zich, de voornaamste bezienswaardigheden liggen dan nog 10 tot 20 kilometer verder.
AFSTANDEN NAAR HET PARK
– Cortez
10 mijl
–
 16 km – 0.15 uur
– Durango
36 mijl
–
 58 km – 0.45 uur
– Colorado Springs
308 mijl
–
 496 km – 6.40 uur
– Denver
372 mijl
–
 599 km – 7.40 uur
– Montrose
142 mijl
–
 228 km – 3.00 uur
– Silverton
84 mijl
–
 135 km – 1.45 uur
– Moab
125 mijl
–
 201 km – 2.30 uur
– Kayenta
129 mijl
–
 208 km – 2.35 uur
GESCHIEDENIS
De vroege jagers – tot aan het begin van onze jaartelling
Vanwege de vele diepe ravijnen, de hoge temperaturen, en de schaarste aan water, vegetatie en dieren, was het Colorado Plateau een plek waar mensen moeilijk konden overleven. Toch hebben archeologen bewijzen gevonden, in de vorm van o.a. speerpunten en kleine kampen, dat duizenden jaren geleden een jagersvolk in dit gebied heeft rondgezworven. De vroege jagers moesten alles wat eetbaar was gebruiken om hun menu van dierlijk vlees aan te vullen, ze waren dan ook zeer bedreven in het verzamelen van zaden, fruit en noten. Waarschijnlijk hebben zij vele duizenden jaren op deze manier geleefd. De vroege jagers hebben nooit in Mesa Verde gewoond, er zijn geen bewijzen van hun bestaan gevonden binnen een straal van 80 kilometer van het park.
The Basketmakers – van het begin van onze jaartelling tot het jaar 550
Ongeveer tweeduizend jaar geleden leerden de vroege jagers hoe zij maïs konden verbouwen. Dit betekende dat zij zich vaker gedurende langere tijd op één plek vestigden, hun cultuur veranderde van nomadisch naar semi-nomadisch. Zij woonden vooral in grotten die plaats boden aan één of twee families, in de omgeving van Mesa Verde. Dankzij de beschutting van die grotten zijn veel van de door hen nagelaten sporen goed bewaard gebleven, archeologen hebben zich dus een vrij goed beeld kunnen vormen van de manier waarop deze mensen destijds hebben geleefd.Zo is het o.a. bekend dat dit volk bijzonder bedreven was in het vlechten van manden. Vandaar dat zij nu met de naam The Basketmakers (de Mandenmakers) worden aangeduid. De manden die dit volk maakte, werden voor veel doeleinden gebruikt. Er werd voedsel in bewaard, en ook kostbaarheden. Sommige manden werden met pek waterdicht gemaakt. De Basketmakers verhitten stenen in een vuur, en met die stenen werd het water in de mand aan de kook gebracht. Op deze manier konden zij zaden koken.

De Basketmakers weefden ook veel kleine tassen, die vaak puntig of rond waren aan de onderzijde. Op deze tassen werden patronen geschilderd.De omstandigheden in een droge grot zijn zodanig, dat een daar begraven lichaam zich kan mummificeren. Archeologen hebben diverse mummies gevonden, en hebben zo kunnen vaststellen dat de Basketmakers ongeveer 1.50 meter groot waren, en zwart haar hadden. Vrouwen droegen hun haar kort, terwijl mannen hun haar lang lieten groeien.

Net zoals hun voorouders – de vroege jagers – verzamelden de Basketmakers zaden, noten, fruit en bessen. Daarbij verbouwden zij maïs en pompoenen. Dankzij de gereedschappen die zij hebben gemaakt van dierlijke botten, is bekend dat zij ook goede jagers waren.
The Modified Basketmakers – van het jaar 550 tot het jaar 750
Hoewel de Basketmakers dankzij het verbouwen van de maïs steeds minder hoefden rond te trekken, bleven zij toch steeds op zoek naar een betere plek om te leven. Waarschijnlijk hebben zij Mesa Verde gevonden tijdens een jachtpartij, en hebben zij toen besloten dat dit een geschikt gebied was om woningen te bouwen. Er sijpelde water van de rotsen, en er waren waterbronnen. De bodem was erg geschikt voor het kweken van gewassen. En bovendien was er een overvloed aan hout, waarmee vuur, huizen, gereedschappen konden worden gemaakt.De oudste bewijzen van menselijke bewoning in Mesa Verde zijn van omstreeks 550 na Chr. Archeologen hebben deze bewoners “The Modified Basketmakers” genoemd. De twee belangrijkste verschillen ten opzichten van de Basketmakers zijn het nieuwe type huizen, en de introductie van aardewerk.
De woningen van de Modified Basketmakers worden ‘pithouses’ genoemd. Met behulp van stenen en houten werktuigen werden langwerpige kuilen in de grond uitgegraven. De wanden daarvan fungeerden als muren. In de hoeken werden houten balken geplaatst, waarover een dak werd gemaakt van kleinere stukken hout, boomschors en modder. De pithouses worden vooral in groepen bij elkaar gevonden, de mensen leefden dus in kleine dorpen bij elkaar. Een pithouse heeft meestal een grote kamer met een vuurplaats, en een of meer kleinere kamers. Een pithouse was alleen van bovenuit toegankelijk door middel van een ladder door een opening in het dak. Er wordt aangenomen dat de ceremoniële rituelen die bekend zijn van latere bewoners, hun oorsprong in deze pithouses hebben gehad.
In veel pithouses is een klein gat gevonden in de vloer tussen de vuurplaats en de noordelijke wand. Sommige Pueblo Indianen geloven dat dit een symbolische opening naar de onderwereld is. In de latere ceremoniële kamers wordt een dergelijke opening de Sipapu (see-pah-pu) genoemd.
De Modified Basketmakers vervaardigden ook aardewerk. De oudste exemplaren waren nog erg simpel, en grijs van kleur. Pas tegen het einde van de Modified Basketmakers periode werden de potten voorzien van ruwe tekeningen. De potten waren erg belangrijk, het bracht een grote verandering teweeg in de manier van koken en eten. Voedsel kon nu beter worden gekookt, waardoor het veel smakelijker werd. Er kwam meer variëteit in de voeding, vooral proteïne-rijke bonen vormden een belangrijke aanvulling op het menu.

De manden werden ook nog steeds gebruikt, maar er werden er wel veel minder gemaakt. De grote veelkleurige manden die als opslagruimte werden gebruikt waren kwalitatief uitzonderlijk goed. De Modified Basketmakers maakten geen tassen meer, zoals hun voorouders dat deden.Dierlijke botten werden gebruikt om naalden te maken om te kunnen naaien, en schrapers waarmee vlees van dierenhuiden werd verwijderd. De botten van kalkoenen zijn hol, en daarvan werden vaak sieraden gemaakt. Ook van schelpen, die door middel van ruilhandel werden verkregen, werden juwelen gemaakt.

In Mesa Verde werden geen stenen gevonden die geschikt waren voor het maken van pijlpunten of gereedschappen, daarvoor is het zandsteen te zacht. Voor de hardere steensoorten moesten de Modified Basketmakers naar het Mancos River gebied, of naar verder gelegen bergen.
The Development Pueblo – van het jaar 750 tot het jaar 1100

Omstreeks het midden van de 8e eeuw begonnen de nakomelingen van de Modified Basketmakers, de Pueblo-Indianen, hun huizen bovengronds te bouwen. Ze plaatsten palen in de grond, vlochten dwarsverbindingen tussen deze palen, vervaardigden het dak op dezelfde manier en bedekten vervolgens de muren en het dak met een dikke laag leem om ze waterdicht te maken. Ze bouwden dus een soort ‘manden’ om in te wonen. De huizen stonden in een lange rij bij elkaar, vrijwel alle huizen waren naar het zuiden of het zuidwesten gericht. Achter sommige huizen werden kleinere opslagruimtes gebouwd. De bevolking groeide, en daardoor werd de behoefte aan voedsel groter.
Net als hun voorouders groeven de Pueblo-Indianen nog steeds kuilen in de grond, waar daken overheen werden geplaatst. Dit waren echter niet langer woningen, maar ruimtes waar rituelen werden uitgevoerd, bijvoorbeeld een goede oogst te bevorderen. De pitrooms waren niet langer langwerpig van vorm, zoals de oudere pithouses, maar rond. Dit is de traditionele vorm van een kiva, de ook door latere Pueblo-Indianen gebruikte ceremoniële ruimte.

De Pueblo-Indianen begonnen steeds vaker stenen te gebruiken bij de bouw van hun huizen. Omstreeks het jaar 1075 werden de muren zelfs twee steenrijen dik, waardoor ze sterk genoeg werden om een huis van meerdere verdiepingen te kunnen bouwen. Er werden steeds vaker torens gebouwd, vaak in de buurt van kivas en ondergrondse tunnels. De indruk bestaat dat deze torens als uitkijkposten werden gebruikt. In de huidige omstandigheden zou dat niet mogelijk zijn, omdat de meeste torens lager zijn dan de omringende vegetatie. Maar destijds werd de grond waarschijnlijk voor landbouwdoeleinden gebruikt, waardoor het gebied meer open moet zijn geweest. De meeste torens waren niet hoger dan 5 meter. De restanten die zijn aangetroffen, zijn meestal niet hoger dan 3 meter, er liggen vaak verbrokkelde stenen aan de onderzijde.Omdat de bevolking sterk groeide, was samenwerking noodzakelijk. Er werden meer dorpen gebouwd, en de kivas zijn hier vaak veel groter. Ze waren – in tegenstelling tot de oudere kivas – bestemd voor grotere groepen. In Morefield Canyon is een kiva met een doorsnede van 17 meter gevonden en gedeeltelijk uitgegraven. Aan de bouw van deze kiva moeten veel mensen hebben meegewerkt, en ook moet de bouw vooraf goed gepland zijn geweest.
Er zijn meerdere bewijzen gevonden voor de toegenomen samenwerking. Zo is net buiten Far View House een waterreservoir gevonden met een doorsnede van 27 meter en een diepte van 4 meter. De wanden zijn gemaakt van stenen en modder. Een netwerk van greppels heeft gezorgd voor de watertoevoer.
Het vervaardigen van aardewerk nam een steeds belangrijkere plaats in. Er zijn in deze periode veel nieuwe vormen ontwikkeld, en de Indianen hebben ook geëxperimenteerd met nieuwe technieken. IJzerhoudende klei bleek heel geschikt te zijn om zwarte verf te maken, waarmee het witte aardewerk werd gedecoreerd. Later werd de verf met plantaardig materiaal gemaakt.
The Classic or Great Pueblo – van het jaar 1100 tot het jaar 1300
De Pueblo Indianen verlieten steeds vaker de kleine dorpjes, en gingen wonen in grotere leefgemeenschappen, waar de huizen van betere kwaliteit waren. In die huizen zijn door archeologen niet vaak openingen op vloerniveau aangetroffen, de kamers waren meestal van bovenaf bereikbaar, via ladders. Aangenomen wordt dat de woningen op deze manier beter te verdedigen waren. Ook in deze periode ontwikkelde de bevolking hun vaardigheden op het gebied van het maken van aardewerk, gereedschappen en sieraden. Het aardewerk had een grijs-witte achtergrond, en werd met hand beschilderd. Daarbij valt vooral de perfecte symetrie op. Er zijn potten gevonden die met dierlijke of menselijke figuren zijn gedecoreerd, maar echt gebruikelijk is dit nooit geweest. De bewoners van Mesa Verde hebben ook veel contacten gelegd met stammen buiten hun gebied, daardoor kwamen zij in aanraking met nieuwe technieken en materialen. Zelf verhandelden zij o.a. hun aardewerk, dierenhuiden en maïs.Op gegeven moment leefden er naar schatting 5000 mensen op de Mesa Top. De dorpen in het Chapin Mesa gebied lagen op locaties die heel geschikt waren om maïs en bonen te verbouwen. Het Far View House gebied moet minder gunstig zijn geweest, vooral tijdens de winter. In dit gebied is dan sprake van veel sneeuwval, sterke wind en zeer koude temperaturen. Het is dan ook niet zeker of dit gebied, waar jarenlang mensen hebben geleefd, wel gedurende het hele jaar werd bewoond. Er zijn ongeveer 200 skeletten gevonden van bewoners die in deze periode zijn overleden. Dat is weinig, uitgaande van het feit dat de bevolking op gegeven moment uit 5000 personen bestond. Omdat in de winter geen graven in de grond konden worden gemaakt, werden de doden in leegstaande kamers gelegd, of in de vuilnishoop begraven. Mannen werden ongeveer 1.63 meter, vrouwen waren iets kleiner. De mensen werden vrijwel nooit ouder dan 40 jaar. Tussen de jaren 1150 en 1200 trokken veel families weg van de mesa-top. Zij vestigden zich in de grotten in de rotswanden aan de rand van het tafel-plateau. Het bewoonbaar maken van deze grotten moet veel problemen met zich hebben meegebracht. Omdat de grotten zich ruim boven de bodem van de ravijnen bevonden, waren ze moeilijk bereikbaar. In de zomer moet het er enorm heet zijn geweest, en in de winters ijskoud. De akkers met maïs waren alleen na een lange klimpartij te bereiken.De woningen die in de grotten werden gemaakt, worden ‘Cliff Dwellings’ genoemd. De Indianen maakten vooral gebruik van grotten, die naar het zuid-zuidwesten waren gericht. De Cliff Dwellings variëren in grootte van 1-kamer woningen tot dorpen met meer dan 200 kamers. Het bekendste voorbeeld is Cliff Palace.

 
Er zijn twee theorieën om de verhuizing te verklaren. De eerste heet “The Defense Theory”. Er zijn geen bewijzen gevonden dat de Pueblo indianen door andere mensen werden bedreigd. Maar het is mogelijk dat er niet langer voldoende voedsel kon worden geproduceerd voor de groeiende bevolking, doordat de landbouwgrond uitgeput raakte. Dit kan hebben geleid tot vijandigheden tussen de groepen onderling. Dorpen als Cliff Palace moeten erg goed verdedigbaar zijn geweest. Dankzij de overhangende rotsen konden de bewoners niet van bovenaf worden bedreigd, zodat alleen een frontale aanval mogelijk was. Vanuit hun hoge huizen konden de bewoners hun aanvallers dan eenvoudig met pijlen op afstand houden. De Defense Theory wordt niet ondersteund door bewijzen, zo zijn er bijvoorbeeld geen graven gevonden waaruit een gewelddadige periode kan worden afgeleid.De tweede theorie heet “The Climate Theory”. Hierbij wordt verondersteld dat een zeer koude periode de Indianen ertoe heeft gebracht beschutting te zoeken in de grotten. Deze theorie wordt enigszins ondersteund door het feit dat de jaarringen van de bomen in deze tijd klein waren. Dit kan het gevolg zijn van een koude periode, maar ook van een droge periode. Maar wat tegen deze theorie pleit is het feit dat juist in deze periode ook een aantal kleine woningen zijn gebouwd op de randen van de mesa, een plek die heel weinig bescherming tegen
Het vertrek uit Mesa Verde
De hierboven beschreven problemen – weersomstandigheden, overbevolking en het uitgeput raken van de landbouwgronden – moeten het steeds moeilijker hebben gemaakt om in Mesa Verde te overleven. Een langdurige droogte, van 1273 tot 1284, was de laatste klap voor de bevolking. Steeds meer families trokken weg, waarschijnlijk naar New Mexico en naar het noorden van Arizon, waar ook nu nog Pueblo Indianen leven.Na het vertrek van de Pueblo Indianen is Mesa Verde nooit meer bewoond geweest. In de 17e eeuw zijn de Spanjaarden door het gebied getrokken – zij hebben het de naam Mesa Verde gegeven – maar de ruïnes hebben zij niet ontdekt. Dat gebeurde pas twee eeuwen later, in het jaar 1874. Ruim dertig jaar daarna, in 1906, werd Mesa Verde een Nationaal Park.
BEZIENSWAARDIGHEDEN
Vanaf de Co-160 rijd je het park aan noordzijde binnen. Na zes kilometer kom je bij Morefield Village, waar je een camping, een winkel, een benzinestation en een amphitheater vindt. Hier worden regelmatig activiteiten georganiseerd.In Morefield Village liggen de beginpunten van drie trails. Twee van die trails, de Prater Ridge Trail en de Knife Edge Trail, zijn echter tot nader bericht afgesloten in verband met een heftige bosbrand die hier in het jaar 2000 heeft gewoed. Je kan wel de volgende wandeling maken:
  • Point Lookout Trail
    Lengte: 3,7 kilometer (heen en terug)
    Via een bochtig pad klim je omhoog naar Point Lookout. Tijdens de trail heb je een erg mooi uitzicht over Montezuma Valley in het westen, en Mancos Valley in het oosten.
De afstand tussen Morefield Village en het Far View Visitor Center is 10 kilometer. Onderweg kom je drie uitkijkpunten tegen, de Montezuma Valley Overlook, Park Point en North Rim Overlook. Park Point ligt aan een korte zijweg, en is met 2.621 meter het hoogste punt in het park. Er staat een brandwachttoren, vanwaar je een uitzicht hebt van 360º over delen van Colorado, Utah, New Mexico en Arizona. Binnen heel Amerika is deze toren een van de plaatsen die het vaakst door bliksem wordt getroffen.Bij het Far View Visitor Center liggen eetgelegenheden, een hotel, en een benzinestation. De weg splitst zich hier in tweeën, de Wetherill Mesa Road gaat naar het zuidwesten van het park, en de Ruins Road naar het zuidoosten. In de Wetherill Mesa Area en de Chapin Mesa Area worden rondleidingen georganiseerd. Je moet hiervoor vooraf kaartjes kopen bij het Far View Visitor Center. Als het druk is, kunnen de kaartjes snel uitverkocht raken. Er worden daarom restricties aan de kaartverkoop gesteld, je mag tijdens drukke dagen niet boeken voor de Cliff Palace Tour én de Balcony House Tour.
De Wetherill Mesa Area
De Wetherill Mesa Road is een steile en bochtige weg, met een lengte van 19 kilometer. Voertuigen die langer zijn dan 7,60 meter worden niet toegelaten, ook fietsen is niet toegestaan. De weg is alleen geopend van de laatste zondag in mei tot de eerste zondag in september. De weg is dan dagelijks open van 08.00 uur tot 16.30 uur. Er zijn verschillende uitkijkpunten, vanwaar je op heldere dagen enorm ver weg kunt kijken.
De Wetherill Mesa Area is vernoemd naar Richard Wetherill, die samen met zijn broers aan het einde van de 19e eeuw veel archeologisch onderzoek in Mesa Verde heeft verricht. Aan het einde van de Wetherill Mesa Road ligt een parkeerplaats. Er is hier een Ranger Station, een snackbar, en er zijn toiletten. Je kan te voet naar Step House, of met een mini-tram naar enkele andere bezienswaardigheden.
  • Step House
    Deze Cliff Dwelling is vrij toegankelijk via een steil pad. Van 10.00 uur tot 16.30 uur is er een Ranger aanwezig, die vragen kan beantwoorden. Step House is uniek, omdat zowel de Modified Basketmakers als de Classic Pueblo Indianen hier hebben gewoond, respectievelijk rond 626 na Chr. en 1226 na Chr. Step House is naar het oosten gericht, en in de ochtenduren kan het hier vrij warm zijn. Het is hier meestal niet erg druk, zodat je de gelegenheid hebt rustig rond te kijken.De mini-tram stopt bij de volgende punten:
  • Badger House CommunityTrail
    Lengte: 1200 meter (enkel, vanaf het eindpunt kan je weer verder met de tram)
    Tijdens deze wandeling kan je diverse ruïnes van verschillende bouwjaren bekijken. Het gaat hier niet om Cliff Dwellings (onder de rand van het plateau), maar om bouwwerken op de top van de mesa. Achtereenvolgens zie je enkele pithouses (van omstreeks het jaar 650), vroege pueblos (750), een kiva (800), Badger House Pueblo (900 tot 1200) en Two Raven House (900 tot 1100). Badger House Pueblo heeft zowel een toren als een kiva, die door middel van een tunnel met elkaar verbonden zijn. Bij Two Raven House kan je duidelijk zien hoezeer de bouwtechnieken destijds waren verbeterd, ten opzichte van de oudere bouwwerken. Er zijn hier meerdere kivas, en er is een pleintje.
  • Kodak House
    Dit is een niet toegankelijke Cliff Dwelling. Je kan deze ruïne vanaf een uitkijkpunt zien.
  • Long House
    Dit is op één na de grootste Cliff Dwelling van het park. De woningen zijn gebouwd onder een zeer lange, overhangende rots. In de 150 kamers hebben waarschijnlijk 150 tot 175 mensen gewoond. Er zijn 21 kivas, en er is een uitzonderlijk groot binnenplein. Boven het dorp bevinden zich twee richels, waar ook kamers zijn gebouwd. Het moet erg moeilijk zijn geweest de bouwmaterialen naar boven te brengen. Bij een van de richels is een muur gebouwd waar veel gaten inzitten, waardoor men het dorp van bovenuit van alle kanten kon bekijken.

Je kan Long House vanaf een uitkijkpunt bekijken, en je kan ook kiezen voor een rondleiding onder begeleiding van een Ranger. Je moet dan wel vooraf kaartjes kopen bij het Far View Visitor Center. Via een steile trap met 50 treden ga je 30 meter naar beneden. De totale lengte van de wandeling is ongeveer 1,5 kilometer. De rondleiding duurt 1,5 uur.
  • Nordenskiöld Ruin Nr. 16
    Dit is een niet toegankelijke Cliff Dwelling, die je na een wandeling vanaf een uitkijkpunt kan zien. De ruïne is vernoemd naar de Zweedse wetenschapper Gustaf Nordenskiöld.
Far View Ruins
Vanuit het Far View Visitor Center kan je via de Ruins Road naar het zuidoosten rijden, richting Chapin Mesa. Na ongeveer 2 kilometer ligt aan de linkerkant een korte zijweg, die uitkomt bij de Far View Ruins. Bezichtiging is mogelijk – zonder begeleiding – van 07.00 uur tot 21.00 uur, behalve in de winter.
  • Far View House
    De bouwwerken hier moeten uit twee of drie verdiepingen hebben bestaan. Er zijn 40 kamers op de begane grond gevonden, en 5 kivas. Het Far View House is bewoond geweest van 1100 tot 1300. Wat vooral opvalt is dat de kamers erg groot zijn, heel recht en gelijkmatig. De kivas vertonen in bouwstijl opmerkelijke overeenkomsten met kivas die gevonden zijn in het noordwesten van New Mexico. Archeologen veronderstellen dat de bewoners van Mesa Verde handelden en ook kennis uitwisselden met de bewoners van het aldaar gelegen Chaco Canyon.
  • Pipe Shrine House
    Dit dorp had ongeveer 20 kamers op de begane grond. In een kiva zijn een aantal pijpen gevonden, die waarschijnlijk werden gebruikt tijdens de ceremoniële rituelen. Het platte dak van de kiva heeft in dit dorp gediend als middenplein. Naast de kiva heeft een grote ronde toren gestaan. Mogelijk is Pipe Shrine House niet bewoond geweest, maar diende het alleen voor ceremoniële doeleinden. Opvallend is de vondst van 12 lichamen, die samen met aardewerk en andere goederen in uitgestrekte positie waren begraven. Normaal gesproken werden lichamen in een gebogen positie begraven.
  • Far View Tower
    Hier vindt je 16 kleine rechthoekige kamers, twee kivas en een ronde toren. Er is nog een derde kiva, maar die is niet zichtbaar omdat de toren en een van de twee wel zichtbare kivas er bovenop zijn gebouwd. De toren is oorspronkelijk net zo hoog geweest als de omringende bomen.
  • Mummy Lake en Far View Ditch
    Mummy Lake is een bijna 4 meter diep reservoir met een doorsnede van 27 meter. Waarschijnlijk werd hier water opgeslagen, dat via een systeem van greppels werd aangevoerd (de Far View Ditch). Sommigen denken echter dat dit een ceremoniële plaats is.
  • Megalithic House
    Hier heeft men de resten gevonden van acht of negen kamers, en een kiva. Mogelijk is
    dit het enige dat is overgebleven van een groter dorp. Deze ruïne dankt z’n naam aan
    een aantal opvallend grote stenen die in de kamers zijn gevonden.
  • Coyote Village
    Dit dorp bestaat uit 30 kamers op de begane grond, vijf kivas en een ronde toren. Waarschijnlijk hebben hier rond het jaar 1000 ongeveer 40 tot 50 mensen gewoond. De toren schijnt te zijn gebouwd boven een pithouse, wat erop duidt dat hier ook eerder al mensen woonden.
Cedar Tree Tower
Ongeveer 9 kilometer voorbij het Far View Visitor Center ligt aan de linkerkant een tweede korte zijweg. Aan het eind van deze weg kan je de restanten van de Cedar Tree Tower bezichtigen. De meeste torens zijn gebouwd in de Classic Periode (van 1100 tot 1300), en vrijwel altijd in combinatie met een kiva. Bij de toren kan je een wandeling maken:
  • The Farming Terrace Trail
    Lengte: 1200 meter (loop)
    Tijdens deze wandeling kan je kennismaken met de landbouwmethoden van de bewoners van Mesa Verde.
The Headquarters and Museum Area

Voorbij de afslag naar de Cedar Tree Tower kom je bij een kruising. Je kan niet rechtdoor (eenrichtingverkeer!). De Ruins Road gaat verder naar links. Je kan ook rechtsaf gaan, je komt dan uit in de Headquarters and Museum Area. In dit gedeelte van het park vindt je het Chapin Mesa Museum, waar de geschiedenis van Mesa Verde centraal staat. Er wordt ook elk half uur een film vertoond. Dichtbij het museum staan een snackbar, een giftshop, een boekenwinkel en een postkantoor. Er zijn hier ook toiletten aanwezig.
  • Spruce Tree House
    Tijdens de zomer kan je zelf, tussen 09.00 uur en 18.30 uur, via een bochtig pad ongeveer 30 meter naar beneden lopen, om deze ruïne te gaan bezichtigen. Het pad is (enkel) 600 meter lang. Tijdens de lente en de zomer sluit de trail om 17.00 uur. Er zijn Rangers aanwezig voor het beantwoorden van vragen.
    Tijdens de winter mag deze wandeling alleen onder begeleiding van een Ranger worden gemaakt, om 10.00 uur, 13.00 uur of 15.30 uur. De tour is gratis, maar gaat alleen door als de weersomstandigheden het toelaten. Spruce Tree House is de op twee na grootste Cliff Dwelling van Mesa Verde. Het is gebouwd tussen 1200 en 1276, en het heeft 114 kamers en 8 kivas. De grot waarin Spruce Tree House ligt, is maximaal 66 meter breed en 27 meter diep. Er hebben hier ongeveer 125 tot 150 mensen geleefd. Vanwege de zeer beschermde ligging is de bebouwing hier in heel goede staat gebleven, er is niet veel restauratie nodig geweest. Wetenschappers hebben ook veel kunnen afleiden uit de afvalberg die is ontstaan doordat de bewoners hun afval over de rand naar beneden hebben gegooid.
  • Petroglyph Point Trail
    Lengte: 4,5 kilometer (loop)
    Je begint bij het pad dat naar Spruce Tree House gaat, en je komt uit bij een wand met rotstekeningen. Deze wand is “Pictograph Point” genoemd, maar dit is in feite een foutieve benaming omdat een ‘pictograph’ op de wand wordt geschilderd, terwijl een ‘petroglyph’ in de wand wordt gekrast. De petroglyphen van Pictograph Point zijn ongeveer 700 jaar oud, er zijn hier symbolen van diverse stammen te zien. Tijdens de terugweg kan je uitkijken over de Navajo Canyon en Spruce Canyon. De trail eindigt bij het museum.
    Let op: als je deze wandeling gaat maken moet je je vooraf laten registeren bij de Chief Ranger’s Office naast het museum!
  • Spruce Canyon Trail
    Lengte: 3,5 kilometer (loop)
    Ook deze wandeling begint bij het pad dat naar Spruce Tree House gaat. Het is de enige wandeling in Mesa Verde die een canyon in gaat. Vanwege het hoogteverschil van 170 meter is dit een zware trail.
    Let op: als je deze wandeling gaat maken moet je je vooraf laten registeren bij de Chief Ranger’s Office naast het museum!
Chapin Mesa Area
In de Headquarters and Museum Area geldt eenrichtingverkeer. Je komt vanzelf weer uit op de splitsing, waar je nu rechtsaf kan gaan, via de Ruins Road. Je komt dan al snel bij een splitsing. Rechtdoor kan je naar de Mesa Top Loop Road, linksaf ga je naar de Cliff Palace Loop Road.
De Mesa Top Loop Road
Het laatste gedeelte van de weg vormt een 10 kilometer lange lus, waarop eenrichtingverkeer geldt. Vanaf de weg kan je diverse pithouses en Cliff Dwellings zien. Voor sommige uitkijkpunten geldt, dat je eerst een korte wandeling moet maken.
Op vijf van de stopplaatsen staan exposities die de ontwikkeling volgen van de Basketmakers tot aan de Classic Pueblo periode. Achtereenvolgens kom je bij:

  • een ‘early pithouse’
  • het punt waar je, na een wandeling van 150 meter, uitkijkt op de Cliff Dwelling Square Tower House, met 80 kamers. Het dorpje dankt z’n naam aan de hoogste toren van het park: dit gebouw telt vier verdiepingen en is acht meter hoog.
  • vier ‘late pithouses’
  • enkele pithouses met de naam ‘Pueblo Ruins’
  • Sunset Point, met uitzicht op de Cliff Dwelling Sunset House (alleen van veraf te zien)
  • een uitzichtpunt op Oak Tree House (ruim 50 kamers, 6 kivas)
  • een uitzichtpunt op New Fire House (20 kamers en 3 kivas, gebouwd op twee verschillende richels die door middel van een ladder met elkaar verbonden waren)
  • via een zijweg: een uitzicht op de grootste Cliff Dwelling Cliff Palace. Je kan deze Cliff Dwelling van dichterbij bekijken vanaf de Cliff Palace Loop Road.

De Mesa Top Loop Road is geopend van 08.00 uur tot zonsondergang.

Square-tower-house - Mesa verde
De Cliff Palace Loop Road
Ook hier vormt het laatste gedeelte van de weg een 10 kilometer lange lus, waarop eenrichtingverkeer geldt. Je kan vijf Cliff Dwellings zien, en twee daarvan kan je onder begeleiding van een Ranger bezoeken. Als eerste bereik je het uitkijkpunt vanwaar je Sun Temple kunt zien. Dit bouwwerk heeft waarschijnlijk nooit een dak gehad, men vermoed dan ook dat de bouw abrupt is gestopt toen de Pueblo Indianen dit gebied verlieten. Sun Temple staat centraal ten opzichte van de andere Cliff Dwellings, en was waarschijnlijk niet bedoeld voor bewoning, maar als een ceremoniële ruimte voor de verschillende stammen. Dit zou dan de grootste ceremoniële ruimte in Mesa Verde zijn.Direct voorbij deze uitkijkplaats kom je, na een korte wandeling, bij een punt vanwaar je een heel goed uitzicht hebt op Cliff Palace, de grootste en bekendste van de Cliff Dwellings in Mesa Verde. Op dit punt verzamelen zich ook de mensen die een begeleide tour hebben geboekt. Voor deze tour moet je vooraf kaartjes kopen bij het Far View Visitor Center.
Cliff PalaceCliff Palace - Mesa verde

De tour duurt 1 uur, en tijdens de tocht moet je vijf ladders beklimmen die ongeveer 3 meter hoog zijn. De wandeling is ongeveer 400 meter lang. De tour wordt aangeboden van begin april tot begin november, elk half uur van 09.00 uur tot 18.30 uur (tijdens de lente en de herfst tot 17.00 uur).
In de 217 kamers, 30 meter onder een overhangende rotswand, woonden ooit meer dan 200 mensen. De 23 kivas doen vermoeden dat er 23 families waren. De grot is 27,5 meter diep en 18,3 meter breed.

Voorbij Cliff Palace ligt het uitkijkpunt vanwaar je op vrij grote afstand House of the Many Windows kan zien. Ook de Cliff Dwelling Hemenway House is alleen van veraf te zien. Balcony House is niet vanaf de weg te zien, maar je kan deze Cliff Dwelling wel onder begeleiding bezoeken. Voor deze tour moet je vooraf kaartjes kopen bij het Far View Visitor Center.
  • Balcony House
    De tour duurt 1 uur, en tijdens de tocht moet je vijf ladders beklimmen waarvan de
    hoogste 10 meter is. Ook moet je op handen en voeten door een 4 meter lange, 46 centimeter brede tunnel kruipen. De tour begint vanaf de parkeerplaats, en wordt aangeboden van midden mei tot midden oktober, elk half uur van 09.00 uur tot 17.30 uur (tijdens de lente en de herfst tot 17.00 uur).
    Balcony House, met 45 kamers en 2 kivas, was een van de best verdedigbare plekken in Mesa Verde. Dit omdat er maar één toegangsweg was, die eenvoudig kon worden bewaakt. Aan de noordzijde van het dorp is een muur van 1 meter hoogte gebouwd, waarschijnlijk om ervoor te zorgen dat kleine kinderen niet over de rand konden vallen.

Aan de zuidzijde zijn geen bewijzen van een dergelijke muur gevonden. Omdat Balcony House naar het oosten is gericht, hebben de bewoners maar weinig profijt van de winterzon gehad. Het dorp ligt gedurende een groot deel van de dag in de schaduw. Het moet hier tijdens de wintermaanden dan ook erg koud zijn geweest. Er zijn veel bewijzen gevonden dat hier veel vuren werden gestookt. Er zijn nog resten brandhout gevonden, waarvan de jongste dateert van 1278. Dit zou het jaar kunnen zijn waarin Balcony House werd verlaten.
Een stukje voorbij de Balcony House parkeerplaats ligt het beginpunt van de:
  • Soda Canyon Overlook Trail
    Lengte: 2,4 kilometer (heen en terug)
    Deze eenvoudige wandeling gaat naar de rand van de mesa-top, vanwaar je uitzicht hebt over Soda Canyon en op Balcony House.
WEERSOMSTANDIGHEDEN
Het weer tijdens de lente kan nogal variëren. Soms ligt er nog sneeuw, soms is het al vrij zonnig. Tijdens de zomer wordt het vaak ruim 30º C, en in juli en augustus kan het – vooral ’s avonds – stevig onweren. De herfst begint vrij warm, al koelt het dan ’s nachts flink af. Vanaf oktober kan het gaan sneeuwen.
Temperatuur
Maand
Gemiddeld
Regen
 Sneeuw
Januari
-8°C
tot
 4°C 4,7 cm 53,6 cm
Februari
-6°C
tot
 7°C 3,8 cm 39,4 cm
Maart
-3°C
tot
 10°C 4,3 cm 37,1 cm
April
0°C
tot
 15°C 3,2 cm 12,7 cm
Mei
5°C
tot
 21°C 2,8 cm 1,8 cm
Juni
10°C
tot
 27°C 1,6 cm —
Juli
13°C
tot
 30°C 4,5 cm —
Augustus
13°C
tot
 29°C 5,0 cm —
September
9°C
tot
 25°C 3,7 cm —
Oktober
4°C
tot
 18°C 4,4 cm 4,3 cm
November
– 3°C
tot
 10°C 3,7 cm 20,6 cm
December
– 7°C
tot
 5°C 4,1 cm 41,9 cm
ACCOMODATIE
Campings
Morefield Campground ligt zes kilometer ten noorden van de ingang van het park. Reserveren is niet mogelijk (behalve voor groepen). Meestal zijn er nog wel plaatsen beschikbaar. De camping is geopend van 20 april tot 17 oktober, en heeft 435 plaatsen. Veel van de plaatsen hebben schaduw. Elke plaats heeft een tafel met banken, en een grill. In het nabijgelegen Morefield Village zijn faciliteiten aanwezig, zoals toiletten en douches.Backcountry camping is niet toegestaan.

 

Hotels
Het enige hotel in Mesa Verde is de Far View Lodge. Dit hotel is geopend van april tot oktober, en ligt op 24 kilometer ten noorden van de ingang van het park. De 150 kamers hebben geen televisie, maar wel allemaal een eigen bad en balkon. Vanuit veel kamers heb je een weids uitzicht van meer dan 150 kilometer
VOORZIENINGEN
Morefield Villagevan april/mei tot half oktober

  • Tanken
  • Wasserette
  • Douches
  • Winkel
  • Gift Shop
  • Eenvoudig restaurant (’s ochtends tot 10.00 uur pannenkoeken; van 18.00 tot 20.00 uur barbeque)
  • Ranger Station

Far View Lodge van half april tot half oktober

  • Restaurant
  • Coctail Lounge
  • Gift Shop

Far View Lodge

Far View Terrace van begin mei tot half oktober

  • Restaurant (ontbijt, lunch en diner)
  • Gift Shop
  • Service Station

Headquarters and Museum Area het hele jaar geopend

  • Restaurant Spruce Tree Terrace (ontbijt, lunch en diner in de zomer; lunch in de winter)
  • Gift Shop Spruce Tree Terrace
  • Park Headquarters Ranger Station
  • Chapin Mesa Museum
  • Postkantoor
  • Boekwinkel

Wetherill Mesa Area van eind mei tot begin september

  • Snackbar
  • Ranger Station
  • Toiletten
LINKS
Colorado Guide
National Park Service
KORTE OMSCHRIJVING

Grootte: 211 vierkante kilometer
Hoogte: gemiddeld 2121 meter