Over een kleine maand zijn er in de Verenigde Staten presidentsverkiezingen. Verkiezingen die, ondanks de tanende macht van deze supermacht, nog steeds bij veel mensen tot de verbeelding spreken. Zowel in de Verenigde Staten als daarbuiten wordt de race om het presidentschap op de voet gevolgd.
Wat maakt die strijd zo fascinerend en wat moeten we er van vinden? Volgens de één is het een geldverslindende circusshow die om de vier jaar de Amerikaanse politiek bijna een jaar lang op zowel binnen- als buitenlands gebied zo goed als lam legt. Volgens de ander een feest voor de democratie dat begint op een koude januari-avond in de kleine town halls van Iowa en een jaar later eindigt op de trappen van het Capitool in Washington DC.
USA4ALL gaat de komende weken op zoek naar antwoorden op de vele vragen die er zijn over de verkiezingen en de campagnes die er aan voorafgaan. Vragen als: waarom zijn de campagnes in Amerika zo hard en op het scherpst van de snede? Waarom gaat er, zelfs in deze crisistijd, zoveel geld in om? Wat is de invloed van de oude en de nieuwe media en hoe kijken de Amerikanen zelf naar de manier waarop ze hun president kiezen?
In de week van de verkiezingen is USA4ALL ter plekke aanwezig om verslag te doen van dit fenomeen. Wat gebeurt er in een stad als Washington in zo’n week? We proberen door middel van gesprekken met campagnemedewerkers, journalisten en de man in de straat een paar van onze vragen beantwoord te krijgen. Misschien lukt het ons om tijdens die laatste dagen voor de verkiezingen een bezoek te brengen aan een campaign office en een campaign rally. Ook zijn we aanwezig op een van de vele watch parties die op de avond van de verkiezingsdag worden gehouden om live de uitslag te volgen.
DIRTY CAMPAIGNS!
Bij bijna iedere verkiezingscampagne hoor je dat deze hard is en gevoerd wordt op het scherpst van de snede. De campagne van dit jaar is daarop geen uitzondering.De enige president die unaniem en zonder campagne werd gekozen was George Washington. Simpelweg omdat hij de eerste was. Zijn opvolgers moesten gekozen worden uit verschillende kandidaten en omdat er in de Amerikaanse politiek al direct twee kampen ontstonden, die van de federalisten en de anti-federalisten, viel er ook direct iets te kiezen. Die tweestrijd over hoeveel invloed de nationale regering in Washington mag hebben over de staten is iets wat altijd een rol is blijven spelen. Ook in deze campagne. Sterker nog, het is samen met de economie het belangrijkste strijdpunt.
Maar waarom wordt er in Amerika zo keihard campagne gevoerd? De belangrijkste reden is waarschijnlijk dat de Amerikaanse politiek gedomineerd wordt door de twee grootste partijen, de Democraten en de Republikeinen. Andere partijen maken absoluut geen kans om enige rol van betekenis te spelen. Er hoeft na de verkiezingen geen coalitie gesmeed te worden zoals in Nederland wel altijd het geval is. Er is dus geen enkele reden om je tegenkandidaat te sparen omdat je hem na de verkiezingen nog nodig hebt als coalitiepartner.
De tweede reden (en dat speelt dan vooral een rol bij de presidentsverkiezingen) is macht. Dat de president van de Verenigde Staten vaak de machtigste persoon op aarde genoemd wordt is de verdienste van zijn vele voorgangers. De Founding Fathers hadden het anders bedacht toen ze de grondwet in elkaar zetten. De president wordt, als hoofd van de uitvoerende macht, in dat witte huisje aan Pennsylvania avenue geplaatst waar hij in de gaten gehouden kan worden door de volksvertegenwoordigers in dat indrukwekkende Capitool. Dat is ook de reden waarom het Capitool op een heuvel staat.
Vanaf de heuvel kunnen de senatoren en de leden van het Huis van Afgevaardigden controleren of de man in het Witte Huis de dingen uitvoert die in overeenstemming zijn met wat de burgers in het land willen. In de loop van de geschiedenis is de positie van de president machtiger geworden. Vooral de presidenten die dienden in oorlogstijd (Lincoln, Roosevelt en Bush jr.) trokken d.m.v. decreten steeds meer macht naar zich toe. Natuurlijk is het nog steeds zo dat de president niet altijd krijgt wat hij wil. Obama’s afgelopen twee jaar is daar een mooi voorbeeld van.
Toch wordt er eens in de vier jaar van alles uit de kast gehaald om de positie van President of the United States te bemachtigen. De kandidaten moeten in het verkiezingsjaar vele maanden bus in bus uit, vliegtuig in vliegtuig uit. Elk foutje dat ze maken kan fataal zijn. Een ‘probleem’ uit het verleden kan de aspiraties de das om doen. Tijdens de laatste dagen voor de verkiezingen zien ze hun bed nauwelijks meer.
Aan dat alles komt een einde op Election day. Dan is de campagne voorbij, zijn de aanvallen van de opponent zo goed mogelijk afgeslagen en is de laatste hand geschud. Dan begint het lange wachten op de uitslag en de bevestiging of het harde werken geresulteerd heeft in de positie aan de top van de Amerikaanse politiek.
