Mijn eerste kookles in Amerika was in 1996 in Albuquerque (New Mexico). Daar begon het allemaal echt. Voor die tijd sluimerde het natuurlijk al jaren in mijn hoofd, anders had ik niet al mijn culinaire ervaringen tijdens onze reizen opgeschreven, verpakkingen bewaard, menu’s meegenomen en chefs vragen gesteld. Maar in Albuquerque werd ik hevig verliefd. Ik herinner me het nog als de dag van gisteren. Het was zo rond een uur of tien ’s avonds dat ik in Albuquerque landde. Geen idee wat me te wachten stond, maar alle correspondentie (toen nog per fax!) was meer dan goed. De Bed &Breakfast, die vlak bij de kookschool lag en waar alle ‘leerlingen’ sliepen, was die avond nog niet beschikbaar. Jennifer kon me wel helpen aan een andere B&B, Hacienda Antigua, niet al te ver van het vliegveld. Nadat ik mijn auto bij de verhuur had opgehaald, reed ik via haar aanwijzingen richting mijn slaapadres. Het was donker, ik was moe, was nog nooit in New Mexico geweest en volgde met toegeknepen ogen de slecht verlichte wegen naar de B&B, Na een half uur kwam ik in een afgelegen wijk bij het opgegeven adres. Ik parkeerde de auto voor de deur, liep het pad op en kwam bij een prachtige Hacienda, omgebouwd tot B&B. Geen mens te zien, dus ik begon een beetje lawaai te maken totdat ik een briefje op de deur zag. ‘Welkom Nelleke, fijn dat je er bent. Je hebt kamer Dona Manuelita, linksaf, de eerste deur rechts en het ontbijt is van 8 tot 9 uur’. Ik wist niet wat me overkwam; het gevaarlijke Amerika liet gewoon de deuren open. In mijn werkelijk prachtige authentieke kamer stond een mandje fruit, een klein flesje wijn, crackers, kaas en wat water. Dit was zo goed!

Vanaf dat moment heb ik nog herhaaldelijk meegemaakt dat de deuren van een B&B of Lodge open waren en dat ik me, ondanks het feit dat iedereen al lag te slapen, meteen thuis voelde.

 

De kookles in Albuquerque veranderde mijn leven. Ik leerde ongenadig veel, kreeg aardige culinaire contacten en ontdekte hoe fantastisch Amerikanen iets dergelijks organiseren. Elk jaar probeerde ik weer een nieuwe les in een andere staat. Ik zocht altijd een 5-daagse kookcursus uit. Dan werd je werkelijk ondergedompeld in de authenticiteit van de staat waar de les was. Elke keer was het weer anders, maar altijd was het goed verzorgd en kreeg je waar voor je geld. Maar mijn eerste les bij Jane Butel in Albuquerque was en is waar mijn liefde voor de Tex Mex keuken echt begon.Wanneer er ooit mensen zijn die met mij culinair Amerika willen ontdekken, dan hoor ik het wel.

Nelleke

De combinatie van onderstaande recepten zorgt voor een perfect en lekker menu.

Groene rijst

1/2 bosje grof gehakte peterselie

¼ bos grof gehakte koriander (of mengsel van basilicum, bieslook en salie wanneer je niet van koriander houdt)

¼ ui, gehakt

1 knoflookteen, gehakt

zout en peper

olijfolie

200 gram rijst

1 eetl. citroensap

 

Meng in een keukenmachine de kruiden, ui en knoflook. Giet er 2,5 dl water bij en maal 20 seconden. Giet er dan nog 1,5 dl water, wat zout en peper bij en meng nog even kort. Zet apart. Verhit in een pan 2 theelepels olijfolie en bak de rijst even aan. Giet het kruidenwater erbij en breng aan de kook. Zet het vuur laag en doe de deksel op de pan. Laat de rijst in ongeveer 15 minuten gaar koken en het vocht absorberen. Haal de pan van het vuur en laat nog 5 minuten afgesloten staan. Voeg dan 1 eetlepel citroensap toe en roer de rijst los met een vork.

Lamsburgers – 6 grote of 12 kleintjes

5 tenen knoflook

2 eetl. oestersaus

½ jalapeno peper, zaadjes verwijderd en fijngehakt

3 eetl. gehakte verse muntblaadjes

2 eetl. gehakte verse koriander (of platte peterselie)

½ zoete ui, fijngehakt

sap van een halve citroen

1 pond lamsgehakt

Meng knoflook, oestersaus, peper, kruiden, ui en citroensap in een kom goed door elkaar. Meng het gehakt heel goed met je handen door het kruidenmengsel. Vorm er 6 grote of 12 mini burgers van. Dit gaat goed als je handen vochtig zijn. Maak ze niet te plat (ca. een tot anderhalve cm) en 5 cm in doorsnee. Bak de lamsburgers 2 minuten aan elke kant.

Serveer er een simpele tomatensla bij.

Meringues

Je kent ze vast en zeker, die mierzoete luchtige bollen van stijf geslagen eiwit. Ik dacht altijd dat ik ze een nacht in de oven moest laten opstijven, maar uit het zelfde boek (Big Small Plates van Cindy Pawlcyn) waaruit ik de lamsburgers haalde, zag ik dit makkelijke recept van meringues. Beetje vanille-ijs en vruchten erbij en je steelt de show.

3 eiwitten

150 gr suiker

Verhit de oven tot 95 graden en beleg een bakblik met bakpapier.

Klop de eiwitten met de mixer in een droge, schone beslagkom tot witte pieken. Tip: Als je de schaal omkeert en de stijf geslagen eiwitten blijven in de beslagkom hangen, is het klaar. Terwijl de klopper draait meng je er langzaam 100 gram suiker door tot de suiker goed is opgenomen. Tot slot de laatste 50 gram suiker al kloppend toevoegen. De massa wordt een beetje glimmend. Schep grote klodders van het eiwit op de bakplaat en schuif in de oven. Laat in ca. 2 uur knapperig worden. De meringues die je niet meteen gebruikt, kun je prima in een goed afsluitbare plastic bak bewaren.