Albuquerque
Albuquerque is met grote voorsprong de grootste stad van New Mexico, de stad heeft ruim 448.000 inwoners. De tweede stad, Las Cruces heeft er 74.000 en de hoofdstad, Santa Fe komt niet verder dan 62.000 inwoners. In het uiterste westen van de stad ligt het Petroglyph National Monument. Zoals de naam al doet vermoeden, kun je hier petroglyphen (rotstekeningen van de Indianen) bezichtigen. Als je nog nooit een petroglyph hebt gezien, dan is het wel interessant om even te bekijken, maar in de omgeving van Moab Utah zijn indrukwekkendere exemplaren te zien. Petroglyph National Monument valt eigenlijk een beetje tegen. In het centrum van Albuquerque liggen een groot aantal musea bij elkaar. In de eerste plaats het Old Town district, wat als een openlucht museum van het oude Albuquerque beschouwd kan worden. Direct naast Old Town liggen verder het Albuquerque Museum of Art and History, het National Atomic Museum, het New Mexico Museum of Natural History en het American International Rattlesnake Museum.
Parkeren bij het Albuquerque Museum of Art And History kost 75 cent per uur of maximaal 4 dollar voor de hele dag. Dat valt dus best wel mee, vergeleken met de binnensteden van andere grote steden. Old Town Plaza is best leuk om te bekijken. Er staan veel oude gebouwen uit de begintijd van Albuquerque. In de meeste gebouwen zitten, of een restaurant, of een souvenirwinkel, of een Indianen kunstwinkel. In de noordoost hoek van Albuquerque ligt de Sandia Peak Tramway. Deze kabelbaan is, naar eigen zeggen, de langste ter wereld. De Sandia Peak kan met deze kabelbaan bereikt worden, maar het is eventueel ook mogelijk om met de auto de berg op te rijden, dit is echter een flinke rit en natuurlijk lang niet zo spectaculair als met de kabelbaan.
Carlsbad Caverns
Carlsbad Caverns is een heel bijzonder Nationaal Park, wat vaak toch wel enigszins uit de route ligt van de gemiddelde Amerika bezoeker. Het park ligt iets ten zuiden van Carlsbad, net boven de grens met Texas. Het park bevat een groot aantal ondergrondse ruimtes, met daarbij ook een van de grootste grotkamers ter wereld. De grotten liggen in de Guadalupe Mountains, een voormalig rif, uit de tijd dat New Mexico en het aangrenzende deel van Texas nog aan de kust lagen van een van de oerzee-en. De zee verdween en het land kwam langzaam aan omhoog en vormde de Guadalupe Mountains. De bergketen loopt van New Mexico tot in Texas, alwaar ze onderdeel zijn van Guadalupe Mountains National Park, tevens het hoogste punt van Texas.
Wie op de website van de National Park Service kijkt bij de informatie over Carlsbad Caverns, kan de indruk krijgen dat je de grotten alleen maar kan bezoeken als je een tour boekt, met een ranger als gids. Deze tours kosten tussen de 8 en de 20 dollar per persoon, bovenop de 6 dollar p.p. voor de toegang tot het park. Het is echter absoluut niet noodzakelijk om een van deze tours te boeken. Je kan voor de $6.00 per persoon die je sowieso betaald om het park in te mogen (te betalen bij het visitor center), de Natural Entrance route lopen. Deze route loopt van het grond niveau helemaal naar de bodem van de “Big Room” grot, 754 foot onder de grond. U kunt dan ook de gehele Big room route lopen (ruim 1 mijl lang). Tot slot gaat u dan weer met de lift naar boven. Bent u slecht ter been dan is het ook mogelijk om al gelijk met de lift naar beneden te gaan, in plaats van dat u de Natural Entrance route neemt. U kunt dan gelijk de, vrijwel gelijkvloerse, Big Room route lopen. Als u een National Parks pas heeft, dan kost de toegang helemaal niets extra, u krijgt dan een gratis toegangskaartje voor de Natural Entrance route. De route via de Natural Entrance, gevolgd door de Big Room, is makkelijk in een uur of twee te doen, maar houdt u er rekening mee dat u veelvuldig zult stoppen om foto’s te maken en dan kan kan die 2 uur al gauw 4 uur worden, dat u zich onder de grond bevindt. Zorg in ieder geval dat u een statief meeneemt, want het is ondergronds gewoonweg te donker om foto’s uit de hand te nemen. Denk er ook aan dat u uw flitser uitschakelt, de flits verpest namelijk de kleuren van de rotsen.
Naast de liften, in de Big Room, zit ook nog een cafetaria, waar u voor zeer redelijke bedragen iets kan eten en drinken. Er wordt geadviseerd om een jas of dunne trui mee te nemen, aangezien het onder de grond permanent zo’n 13 graden Celsius is, maar zolang u in beweging blijft is een lange broek en T-shirt ook wel voldoende. ’s Avonds, rond zonsondergang, is het ook nog mogelijk om in het amfitheater, bij de ingang van de grot, een ranger programma bij te wonen over de vleermuizen, die in de grot wonen. Gedurende de presentatie komen dan naar verwachting de vleermuizen de grot uitvliegen. Het is wellicht niet onverstandig om een hoofddeksel te dragen als de vleermuizen over komen vliegen.
Roswell
Roswell, New Mexico, is zo’n plaatsje waar waarschijnlijk niemand van gehoord zou hebben, als er niet, volgens de beweringen van ooggetuigen, in 1947 een UFO neergestort zou zijn. Op 7 en 8 juli 1947 stond de landelijke media op z’n kop omdat de commandant van de plaatselijke luchtmachtbasis, een persbericht had uitgevaardigd, dat er op een nabije boerderij een vliegende schotel was neergekomen. Op 9 juli werd er echter in bijzijn van de pers een aantal zogenaamde brokstukken vertoond en daarbij werd vermeld dat het om de wrakstukken van een weerballon ging. De betrokken ooggetuigen werd het zwijgen opgelegd, het zij door een militair bevel, voor hen die in het leger zaten, of door intimidatie en door betaling van geld aan burgers. Een aantal getuigen schijnt ook bij mysterieuze ongevallen om het leven te zijn gekomen. Het verhaal verdween in de loop d’r tijd, totdat het 30 jaar later weer boven tafel kwam. Verschillende ooggetuigen van destijds vertelden wat ze hadden gezien. Nog weer een een aantal jaren verder werd in Roswell het International Ufo Museum & Research Center opgericht (http://www.iufomrc.com/), mede door een aantal van de betrokkenen uit 1947. Dit museum is nu een van de belangrijkste redenen dat mensen van over de hele wereld naar Roswell komen. Is het een tourist trap? Absoluut!
Eigenlijk stelt het hele museum maar bitter weinig voor. Er is ééngrote ruimte, waar langs de ene wand oude krantknipsels, foto’s en getuigenverklaringen hangen, die de tijdslijn rondom de Ufo crash moeten verbeelden. Daarnaast is er dan aan de andere wand nog een presentatie van foto’s en artikelen die samenhangen met het hele Ufo fenomeen, zoals graancirkels, abducties, ontmoetingen van 1e, 2e en 3e soort, etc. Eigenlijk niets nieuws, wat nog niet op Discovery Channel of een andere thema kanaal, uitgebreid aan de orde is geweest.
In het midden van de ruimte is dan nog een filmzaal. Er is niet echt een vast programma, maar er worden continu UFO gerelateerde documentaires en films getoond. Zo is er bijvoorbeeld een documentaire te zien over de meteoorinslag in Kamchatska van 1908. Er wordt beweerd dat dit geen meteoorinslag was, maar een nucleaire explosie van een buitenaards ruimteschip dat in de dampkring terecht was gekomen en daar in problemen raakte. De gevolgen van de explosie hadden namelijk alle kenmerken van een nucleaire explosie, maar aangezien de mensheid in dat jaar technologisch nog niet zo ver was, moet het dus wel iets buitenaards geweest zijn. Tja, het zou kunnen. De film “Roswell” met Martin Sheen en Kyle McLachlan, zit ook in het programma. In deze film wordt de Hollywood versie van het verhaal rondom de Ufo crash verteld. Het Ufo museum doet geen enkele poging om mensen te overtuigen dat Ufo’s en aliens al of niet bestaan. Men presenteert alleen de feiten en laat de bezoeker zelf daaruit zijn conclusies trekken.
Naast het museum zitten ook nog een souvenir winkel en een bibliotheek met elke mogelijke publicatie over Ufo’s. De bibliotheek is gratis te gebruiken, het museum is in principe ook gratis, maar men vraagt wel een donatie van 2 dollar. Is dit museum een bezoek aan Roswell waard? Alleen als u er toch langskomt, of er niet te ver voor moet omrijden, is het leuk om de Ufo sfeer te proeven, maar anders is het zonde van de tijd. Verder doet de plaatselijke middenstand ook zijn best om het hele ufo gebeuren levend te houden. Zelfs de plaatselijke Walmart is beschilderd met een ufo thema. Mocht u echt de Ufo sfeer willen proeven, dan moet u tijdens het Roswell Ufo Festival de stad bezoeken. Dit vindt altijd plaats tijdens het 4th of July weekend. Dit jaar is dat van1 tot 4 juli 2005. In Roswell is verder ook nog het Roswell Museum and Art Center, hiervan maakt ook het Robert H. Goddard Planetarium deel uit. Dit museum schijnt wel erg de moeite waard te zijn. In de zomermaanden worden diverse programma’s in het Planetarium vertoond.
Very Large Array
Zo’n 50 mijl te westen van Socorro ligt de VLA. Dit heeft niets met zuivelproducten te maken, maar staat voor de Very Large Array. Een groep van 27 radio telescopen, die in drie groepen van negen op drie assen staan opgesteld. De VLA is vooral bekend voor wie de film Contact heeft gezien, waarin Jodie Foster contact legt met buitenaardse intelligentie. Klein detail, de VLA is niet bedoeld, of geschikt,voor het zoeken naar signalen van buitenaardse beschavingen, maar wordt uitsluitend gebruikt voor radio astronomie. Tot zover de Hollywood versie van de VLA. In de echte wereld, wordt de telescoop dag en nacht gebruikt voor het bestuderen van nabije en verafgelegen objecten in het heelal. De signalen van de 27 telescopen worden hierbij gebundeld alsof het één grote telescoop zou zijn. De VLA is hiermee op dit moment de krachtigste radio telescoop ter wereld, met de nadruk op ‘dit moment’, want de Amerikanen en de Europeanen zijn een samenwerking aangegaan om elders een nog betere radiotelescoop te bouwen. De schotels, ieder 25 meter in doorsnee, liggen in een groot vlak dal, waardoor u ze al van veraf ziet liggen, wanneer u vanuit de heuvels, uit de richting van Socorro, aan komt rijden. Highway 60 kruist een van de assen van de telescoop, en op dit punt is ook een parkeerplaats, waarvandaan de schotels al goed te bekijken zijn. Als u hier staat, dan bent u echter de zijweg naar het visitor center al voorbij gereden, die ligt 2,3 mijl terug. De schotels kunnen langs de assen over een rails verplaatst worden. Ze kunnen hierbij niet uit zichzelf verplaatsen, ze worden één voor één met een soort locomotief naar de gewenste positie gesleept. Ongeveer iedere drie maanden wordt de configuratie aangepast. De afstand van de eerste tot de negende schotel op één as kan daarbij variëren tussen de 6 en de 21 kilometer. Aan het begin van iedere configuratie cyclus beginnen de schotels in de de meest uitgespreide configuratie, waarna iedere drie maanden de schotels steeds dichter bij elkaar komen. De huidige configuratie van de schotels staat op de volgende webpagina: http://www.vla.nrao.edu/genpub/configs/
De schotels zijn overigens niet stationair in één richting gericht, ze verdraaien ongeveer iedere 5 minuten naar een ander punt in het heelal. Het gratis visitor center geeft een kleine presentatie van wat er zoal met de radio telescoop wordt gedaan. Er hangenfoto’s en er zijn diverse videopresentaties om het geheel duidelijk te maken. Het meest interessant is echter de wandelroute welke, zonder begeleiding, over het terrein gevolgd kan worden. Hierbij kunt u tot aan de voet van één van de schotels komen en het is ook mogelijk om de schotels, over één van de assen, in elkaars verlengde te zien liggen. Naast het visitor center is nog een kleine gift shop, waar u aandenken aan de VLA kunt kopen. De schotels liggen ver van de buitenwereld, in de ‘middle of nowhere’, het is ook het enige wat hier in de directe omgeving te doen is. Zolang u dus geen attractiepark verwacht is het zeker de moeite waard om er naar toe te gaan. U rijdt in een uurtje vanaf Socorro naar de VLA. Mocht u van plan zijn om in Arizona de Coronado Scenic Highway te gaan rijden, dan is de VLA ook nog vanaf die kant te benaderen. Vanuit Springerville zal het ook niet veel meer dan een uur rijden zijn.
White Sands
De White Sands missile range bestrijkt een groot deel van zuidelijk centraal New Mexico. Het gebied is bijna 100 mijl lang en 40 mijl breed. Het omvat, naast het testgebied voor raketten, ook het White Sands National Monument en de Trinity Site, de locatie waar op 16 juli 1945 de eerste atoombom tot ontploffing werd gebracht. De Trinity Site is normaal gesproken maar op twee dagen per jaar open voor het publiek, op de eerste zaterdagen van april en oktober. In 2005 is er nog een extra open dag op 16 juli, vanwege het zestig jarig jubileum van de eerste atoombom. Ondanks dat er 60 jaar geleden een atoombom is ontploft, is een bezoek aan Trinity Site volkomen veilig. Een bezoek van 1 uur levert de mens een straling op van 0.5 mrem. Ter vergelijk, iemand die een jaar in Denver verblijft, ontvangt alleen al aan straling uit de ruimte 47 mrem. Een vliegreis van 5 uur levert een straling op van 2 mrem.
Nabij Las Cruces ligt een klein museum, waar de diverse types raketten bezichtigd kunnen worden die door de jaren heen op de missile range getest zijn. Er is onder andere een V-2 en een Pershing II raket te bezichtigen. De kenmerkende witte duinen, welke onder andere bekend zijn uit de film White Sands, zijn te vinden in het White Sands National Monument. De witte duinen bestaan niet uit zand, maar uit heel fijn gips. Door het park loopt een rondweg, welke van de ingang van het park tot aan het daadwerkelijke begin van de duinen geasfalteerd is, maar de rest van de rondweg loopt over een schoon geveegde gipsweg. Aan de rondweg zijn op diverse plaatsen overdekte picknick tafels neergezet, hier kunt u dus uit de zon van het uitzicht op de duinen genieten. De duinen zijn op veel plaatsen begroeid met yucca planten, dit levert mooie foto’s op als u vanuit een laag standpunt een foto maakt van de witte duinen, waarbij de yucca afsteekt tegen de blauwe lucht.
