Vorige week las ik op een blog van een Amerikaanse journalist de volgende zin over het onderwerp voedselveiligheid: ‘Food is an organic substance, and nature will tell us when it’s not right to eat’. Zeker voor een Amerikaanse is dat een onverwachte zin. Ze zijn daar vaak nog veel krampachtiger bezig dan wij. Het is natuurlijk zo; vlees uit je koelkast dat niet lekker ruikt, gooi je weg. Maar als iets nog prima ruikt terwijl de verpakking zegt dat het al twee dagen over tijd is, kan je het rustig gebruiken. De natuur waarschuwt ons door middel van onze zintuigen. Een beetje meer common sense op dat gebied is nooit weg. Nu niet allemaal angstig naar me schrijven dat dat erg gevaarlijk is. Ik zeg niet dat je niets van data op verpakkingen moet aantrekken, maar vertrouw op jezelf. Laat niet de bedrijven, die er baat bij hebben dat je voedsel te snel weggooit, de baas zijn.
Over natuur gesproken. Ik wil even vertellen over mijn werk en de natuur. Wij creëren elk jaar in mei een ontzettend spannend congres. De 16 internationale sprekers die er komen vertellen allemaal over hun passie, hun droom. De onderwerpen gaan van een wetenschapper die iets vertelt over het feit waarom vrouwen in Afrika wel drie keer hun eigen gewicht op hun nek kunnen dragen tot de kleinzoon van Jacques Cousteau die je vertelt over nieuwe ontdekkingen in de oceaan. Omdat ik natuurlijk altijd met eten bezig ben (ja, ik lig echt soms in bed ‘s avonds te denken aan wat ik allemaal de volgende dag kan maken met wat er in de koelkast ligt), probeer ik op dat gebied sprekers te vinden. Het enige is dat ik niet zomaar een kok wil hebben die iets vertelt, maar er moet meer zijn. Twee jaar geleden kocht ik het boek Outstanding in the Field van Jim Denevan. Een chefkok die heel erg met de natuur bezig is en nu voor de vierde zomer in de buurt van biologische boeren prachtig gedekte lange tafels opzet. Iedereen die geïnteresseerd is kan zich inschrijven voor een diner aan zo’n tafel. Op zijn site staat het hele programma in welke Staten de Outstanding in the Field-bus zoal langskomt. Met een groot aantal andere onbekenden beleef je dan een super-maaltijd. Tijdens het diner vertellen de producenten over hun producten en koken chef-koks uit de omgeving. Kijk maar eens op zijn site. Maar iemand die alleen maar lange tafels op de meest romantische locaties neerzet, is niet echt een spreker waarvoor je naar onze PINC zou komen. (Nu blijkt opeens dat Jim niet alleen chefkok is maar ook nog onverwachte ‘land-art’ maakt. Dat was een heel mooie extra en ik heb hem dan ook onmiddellijk uitgenodigd. Hij komt naar ons congres om daar te vertellen. Jim werd natuurlijk bij ons als ‘google alert’ aangemaakt en wat gebeurt er tot mijn verbazing: komt er een melding binnen dat Grand Gatering het concept van Jim in Nederland gaat doen. In juni is de lancering. Ik vind het meer dan super dat de buitendiners hier ook worden georganiseerd, en Pieter Aalbers van Grand Catering vind het weer fantastisch dat Jim naar Nederland komt. Kan het mooier? Dit is het nieuwe sharing waar we veel meer naar toe moeten.
Maar er zijn nog meer onverwachte plekken om te dineren in Amerika, bij de zgn ‘underground’- of ‘anti’-restaurants. Zo ontvingen een aantal vrienden en relaties van een bekende chefkok een intrigerende mail met de tekst: ‘de oranje pijl is op jou gericht’. Wanneer je de mail dan opende was het een uitnodiging om deel te nemen aan een anti-restaurant diner. Voor $ 125,- kan je deelnemen, maar je moet je aan bepaalde regels houden. 1. Als je niet van bepaalde ingrediënten houdt, moet je niet komen. 2. Niet zeuren of negatief zijn. Het is geen reality tv-show. 3. Probeer je kaartje niet te verkopen via het web, dat is niet netjes en je beland op onze zwarte lijst. De chef wil de toon meteen zetten; hij wil nieuwsgierige mensen die van mooie eetverrassingen houden. Voor mij iets wel iets te hautain. Wanneer je dan geboekt hebt en toegelaten bent (ja,ja), moet je naar een speciale plek komen en vanaf daar de oranje pijlen volgen tot je bij de locatie komt. Een meer dan leuk idee en als het dan ook nog goed uitgewerkt is, heb je de avond van je leven.
Een andere chefkok, een vroegere bankdirecteur, nodigt maximaal 16 mensen uit voor home style Indian food and Culinary storytelling. Dat doet hij zo twee keer per maand bij hem thuis. Dat zijn wel hele spannende ontwikkelingen. Nog wel een beetje voor de meer gefortuneerde mensen, maar ik weet zeker dat ze daar in Amerika verder denken. Binnenkort worden er vast mensen op een leuke manier uitgenodigd om in de garage of in de tuin met onbekende gasten een mooie avond te maken. Natuurlijk allemaal met mooie, locale producten. Ga maar eens nadenken hoe je zelf deze zomer op een aardige manier zo’n super etentje kunt organiseren. Als je een producent in de buurt hebt, wil hij misschien ook nog wel komen vertellen over zijn product.
Nelleke
Twee hele simpele recepten dit keer. Een soep en een groenteschotel.
Aardappel/peer soep
1 kleine ui
klontje boter
200 gr bloemig kokende aardappelen
2 rijpe peren
4 dl bouillon
zout en peper
klodder crème fraiche (naar keuze)
Schil de aardappelen en snijd er blokjes van. Schil de peer, verwijder het klokhuis en snijd de peer in stukjes. Snijd de ui in kleine stukjes en bak de ui glazig in de boter. Doe de aardappel en peer erbij en giet er dan de bouillon op. Laat alles 15 minuten koken tot de aardappelen zacht zijn en pureer alles met staafmixer. Met peper en zout op smaak brengen. Zet een bakje crème fraiche op tafel en laat iedereen naar smaak de soep ermee verfijnen.
Gebakken eieren met spinazie en room
Prima voorgerecht met een stukje witte toast of voor de lunch met een stuk bruin brood
boter
1 kilo verse spinazie, schoongemaakt
zout en verse peper
1 knoflookteen
ca. 1,8 dl room
4 grote eieren
Verhit de oven tot 200 graden. Beboter de bodem en zijkanten van vier kleine ovenschaaltjes en zet de schaaltjes op het ovenrek buiten de oven klaar. Smelt 1 eetlepel boter en voeg de spinazie met wat zout toe. Misschien kun je de spinazie niet in een keer in de koekenpan krijgen, dan gewoon steeds aanvullen. Bak de spinazie ongeveer 2 minuten tot ze geslonken is. Giet het vocht af. Plet een geschilde knoflookteen en doe deze samen met de room in de pan bij de spinazie. Sudder op zacht vuur circa 3 tot 4 minuten tot de room wat ingekookt is. Verwijder de knoflook en breng de spinazie met zout en peper op smaak. Verdeel nu de spinazie over de vier schaaltjes en maak een holletje in het midden. Breek boven ieder holletje een ei en zet het rek in de oven. Bak de spinazie 12 tot 15 minuten tot het ei van binnen nog wel zacht is.
