Bij een van mijn laatste reizen in Amerika werd er gevraagd of ik mee kon helpen bij een kookles van Cooking Matters for Teens. Een organisatie die teenagers leert gezonde maaltijden en snacks te maken voor zichzelf en hun families. Natuurlijk wilde ik dat graag doen. Ik moest om kwart voor tien in een van de plaatselijke kerken zijn. Aan de kerk vast zat een ruimte waar de kookles gegeven werd met 2 redelijke keukens waar we het een en ander konden voorbereiden en een lokaal voor de lessen. De 30 jongeren die naar de kookles kwamen waren daar min of meer verplicht en kenden elkaar nauwelijks. Zes weken lang een kookles op woensdagochtend van half 11 tot 1 uur. De teenagers maakten elke keer een maaltijd, die ook na afloop ter plekke gegeten werd. Naast het koken kregen ze ook les in voedingsleer en een verhaal over een bepaalde productgroep.
Bij het naar huis gaan kregen ze de ingrediënten mee van het gerecht dat ze gemaakt hadden, zodat ze dat thuis ook konden maken en daarbij vertellen waarom het gezond was. Marian had de leiding. Haar dagelijkse werk was in het onderwijs en 2 dagen als vrijwilligster bij de voedselbank. De meeste producten waar we mee kookten kwamen dan ook van de voedselbank en van sponsoren. Er waren niet genoeg gaspitten dus Marian had naast alle borden, bestek, ingrediënten, messen en snijplanken ook nog 4 elektrische pitten meegenomen waarop gekookt kon worden. Ik herkende wel iets van het gesleep met spullen om een kookles te geven omdat ik drie jaar lang zelf Amerikaanse kookles heb gegeven in Nederland.
Om kwart voor 10 begon ik, samen met 4 andere vrijwilligers, met het organiseren en klaarzetten van alle spullen voor die ochtend. Daarnaast vulden we de 30 plastic tasje met ingrediënten die de leerlingen mee naar huis namen. Zo rond een uur of half 11 waren de meeste wel binnengelopen en zaten of hingen aan de zes lange tafels die in het lokaal stonden.
Om de groep in toom te houden was Julia aanwezig, een bijdehante vrouw die de hele organisatie vanuit de school regelde. Ze was streng en duidelijk, maar dat werd goed geaccepteerd. Julia heette iedereen welkom en vertelde dat er straf stond op het gebruik van de mobiele telefoons. Daarna nam Marian het woord en legde uit wat er deze week op het programma stond. De eerste keer dat ik hielp was dat ‘Chinese groenten met bruine rijst’ en ‘appel crisp’. Als voedingsleer project kregen ze per tafel een aantal verpakkingen van producten, waarop heel duidelijk staat dat ze gezond zijn. Zoals bijvoorbeeld de verpakking van bruine rijst, maar ook van rice crispies, energiebars, enz. De opdracht was om gezamenlijk op de ingrediëntenlijst te kijken hoeveel gezondheid er werkelijk in het product zat. Dat werd dan vervolgens per tafel besproken en daarna met z’n allen gedeeld. De week daarna kregen ze verschillende kleine flesjes met frisdrank om uit te vinden hoeveel calorieën per ‘serving’ er in zo’n flesje zaten. Zo werd geleerd dat de ‘serving’ of portie bij veel flesjes verschilden en dat je dus niet alleen maar naar calorieën moet kijken, maar ook naar de hoeveelheid. Dat er in Cola veel calorieën zaten wisten ze wel, maar bij het flesje organic appelsap schrok ik zelfs van het aantal calorieën per serving. Veel lachen en rare opmerkingen tussendoor, maar ik denk dat ze zo’n helder lesje nooit meer vergeten.
Voor de productgroep hadden we bordjes gemaakt met verschillende rauwe groentes en fruit erop. Die moesten de leerlingen benoemen en proeven. Aan mijn tafel weigerden er 4 om de meloen te proeven, dat hadden ze nog nooit gegeten en dat vonden ze er vreemd uitzien. De hele les zat perfect in elkaar en was echt leerzaam voor deze groep teenagers, waarvan de meeste onderuit gezakt zaten en totaal geen zin in de kookles hadden. Er waren kinderen die helemaal niets deden en een enkeling die heel druk bezig was, maar de grootste groep deed maar een beetje mee. Eerst de ingrediënten per tafel bij elkaar zoeken, dan de ingrediënten afmeten, snijden en vervolgens tot een gerecht maken. Aan het slot van het koken werd er gezamenlijk opgeruimd en werd alles op bordjes geschept en met smaak opgegeten. Ik denk dat deze lessen voor mij, op een andere manier weliswaar, net zo leerzaam waren als voor hen.
Tot slot nog een recept om maïskolven op de bbq te roosteren. Wie weet komt er nog een lekker zonnig weekend voordat de bbq de winterstalling in gaat. En anders gewoon in de grillpan roosteren.
Amerika Culinair is een Column van Nelleke van Lindonk
Geroosterde maïskolven
7 eetlepels mayonaise
1 eetl. kerrie
1 eetl. citroensap
1 eetlepel vissaus (sojasaus)
1 theel. Sambal Oelek
1 theelepel koenjit
1 knoflookteen, gehakt
2 eetlepels gehakte peterselie of koriander
4 maïskolven met de bladeren er nog omheen
Trek de buitenste bladeren van de maïskolf terug, maar zorg dat het blad onderaan nog vastzit. Verwijder de zijdeachtige draadjes en vouw de bladeren weer terug. Bind ze vast met keukentouw. Leg de maïs nu 10 minuten in een grote schaal met koud water. Haal ze uit het water en dep ze droog. Maak ondertussen de kerrie mayonaise door de mayonaise, kerriepoeder, citroensap, vissaus, sambal oelek, koenjit, knoflook peterselie in een schaal te mengen.
Verhit de grill en grilleer de maïskolven (met het touwtje) op heet vuur in ca. 15 minuten gaar. Draai ze zo af en toe zodat ze niet verbranden. Laat ze iets afkoelen en verwijder dan de bladeren voorzichtig. Verdeel de kerriemayonaise over de kolven en bestrooi met zout en eventueel nog wat fijngehakte koriander.
