Als ik het stadje binnen rijdt, realiseer ik me weer hoeveel arme mensen er in Amerika wonen. Bijna alles staat te koop, de auto’s die er rijden zijn armoedig en de straten leeg. Ik had in de krant gelezen dat het bbq festival in het plaatselijke Convention Center wordt gehouden; drie dagen lang. Ik arriveer op de laatste dag. Vrijdag is het opbouwen, zaterdag het competitie koken en zondag de uitreiking van de prijzen.
Nergens zie ik iets aangegeven, maar ik ga er maar vanuit dat een Convention Center een beetje aan de buitenkant ligt. En ja hoor, opeens zie ik een gekleurde banner waarop het bbq festival aangekondigd staat.
Nog twee mile rijden en dan ben ik er. Er staan veel trucks op het parkeerterrein en op het nabijgelegen grasveld. Ik zet mijn auto ertussen en loop naar de ingang. Althans ik denk dat het de ingang is, maar ik ga door een hek en kom bij de plek waar alle deelnemers staan geparkeerd. Wel zo leuk, want ik ruik heerlijke bbq geuren en er is veel bedrijvigheid.
Ik schat in dat er een stuk of 50 wagens, trucks en karretjes staan. Allemaal beschildert in felle kleuren en natuurlijk in de meest sierlijke en blitse letters de naam van de eigenaar of de website, vaak aangevuld met artiestennamen as ‘Swamp Boys’, ‘Two Crackers Cookin BBQ’ of ‘Dos Cubans and a Redneck’.
Naast de trucks staan koelboxen in allerlei formaten en natuurlijk een grote bbq. Niet de kleine Webber die wij hier kennen. Nee, grote zwarte bbq’s, waarin je het vlees ook kunt roken. Ik realiseer me dat het echt een familie gebeuren is, iedereen zit gezellig buiten op klapstoeltjes cola te drinken en de kinderen zijn aan het spelen. Er heerst duidelijk ook een soort rust na de strijd.
Als ik de wagens gepasseerd ben, kom ik via een smal pad bij het terrein waar ik eigenlijk had moeten binnenkomen, het festival terrein. Daar staan een stuk of 20 standjes waar je bbq kunt eten. Natuurlijk zijn er ook een paar standjes waar je souvenirs als plastic pepers, mokken, onderzetters en bbq sauzen kunt kopen. Spareribs, pulled pork, brisket en hamburgers, je kunt aan de slag. In eerste instantie denk ik dat degene waar de langste rij voor staat de winnaar is. Er staat nl ook het woord Award Winning op een groot uithangbord boven de stand, maar nee dat zijn mensen die ooit wel hebben gewonnen, maar niet dit keer. Ik loop wat verkennend rond en vraag hier en daar hoe het zit. De winnaar is zojuist bekend gemaakt. Een stuk of 15 juryleden hebben beslist wie wint. Dat is een serieuze business, het vlees wordt op wel 20 punten geproefd en bekritiseerd. Het gaat om smaak, kleur, structuur, enzovoort. De gelukkige winnaar, in dit geval Chatham Artillery BBQ, krijgt dan een plekje op het festival terrein om daar voor 2 dollar zijn winnende brisket (heel langzaam gegaard rundvlees) te proeven.
Natuurlijk wil ik ook proeven, maar als bijna aan de beurt ben, blijkt de brisket op te zijn. De deelnemers die denken dat ze kunnen winnen, moeten allemaal extra klaargemaakt bbq vlees bij zich hebben. Als ze namelijk gewonnen hebben, wil iedereen het ook proeven.
Ik ga op zoek naar een andere lunch-aanbieder. Ik wil natuurlijk zoveel mogelijk proeven, niet een stukje, maar veel verschillende soorten klaargemaakte bbq. Uiteindelijk kies ik voor ‘2 Crackers Cooking’, waar uitgebreid het menu hangt boven de stand. In ieder geval wil ik mijn lievelingsgerecht pulled pork proeven, spareribs, brisket en dan hebben ze deep fried pickles op het bord staan en dat ken ik niet, dus ook proberen. Dan zie ik ook nog ‘deep fried oreo’’s en daar kan ik me helemaal niets bij voorstellen. Oreo’s zijn chocolade koekjes met room ertussen. Ik kan me niet voorstellen dat gefrituurde Oreo’s lekker zijn en ga alleen maar even een kijkje nemen bij het klaarmaken. Uiteindelijk loop ik met een bakje heerlijke pulled pork, brisket, sparerib En een bakje van de gefrituurde pickels naar een lange gemeenschappelijke tafel waar iedereen zit te smullen.
Ik wil ook een gewoon glas water, maar dat geeft problemen. Ze hebben frisdranken, maar geen flesjes water. Maar het zouden geen Amerikanen zijn als ze me niet even helpen, dus uiteindelijk krijg ik een bekertje water met ijsblokjes en een stukje citroen.
Via het deelnemersterrein loop ik weer terug naar mijn auto. Mijn laatste gesprek daar is met Nelly. Haar zoon heeft meegedaan met de competitie, Swamp Boys bbq, maar helaas dit keer niet gewonnen. De pret straalt van haar gezicht, ze geniet ervan om zo af en toe mee te kunnen als haar zoon naar een bbq competitie gaat. Ze vertelt ook trots dat hij gesponsord wordt door bbq leverancier Lang en bbq sausen leverancier Oakridge. Dat houdt in dat hij goed is, vertelt ze. Als ik vraag of ik een foto van haar mag maken, staat ze onmiddellijk op. Ze draagt met trots de medaille van 2012 en ze heeft een stralende lach Als ik vraag wat iemand kan winnen, vertelt ze dat het een geldprijs oplevert en… een beker.
Ik ga helemaal blij weer verder met mijn reis.
Nelleke
Pulled Pork
Geen recept van mij dit keer, maar een linkje naar het recept van pulled pork.
[youtube_sc url=”http://www.youtube.com/watch?v=z1Gm-2znInc”]
Je hebt nodig:
Blik tomaten
1 rode pepers
5 knoflooktenen
2 middelgrote uien
Koriander
Komijn
Zwarte peper
Bruine suiker
Rode wijn azijn
Varkensschouder (met bot)
Eerst de saus maken en dan het vlees even aanbraden. Doe het vlees dan in een braadpan die in de oven kan, giet de helft van de saus erover en doe de deksel op de pan. Zet de pan 6 uur in een voorverwarmde oven van 100 graden. Haal het vlees dan uit de pan, verwijder eventuele botjes en trek het vlees met 2 vorken uit elkaar.
Serveer het vlees op een broodje, schep er nog wat saus over en een schep koolsla erop maakt het nog lekkerder. Dat haalt de scherpte een beetje af van de saus. Je kunt de saus zo scherp maken als je zelf wilt. Als je niet van scherp houdt, doe je er geen rode peper in. Als je de varkensschouder koopt, zeg dan tegen je slager dat je het heel langzaam laat garen in de oven, dan weet hij precies welk stuk daarvoor het beste is.
