Er is een aantal gewoontes die ik ontzettend graag uit Amerika hier naar toe zou willen halen. Ze hebben natuurlijk met eten te maken en wel met het ‘even wat eten’ en niet met het dineren in sterrenzaken. Goed, dit is mijn top drie:
- Vrienden opbellen om 6 uur of ze even mee gaan eten en dan heel gezellig in town eten en om 8 uur weer thuis zijn om toch die mails nog af te handelen of de kamer even op te ruimen zoals je van plan was;
- het delen van de appetizers;
- niet meteen aan tafel kunnen omdat het vol is, maar nog wat drinken en dan ook echt gaan eten als je tafel gereed is.
Ik zal ze nog een beetje uitleggen.
1. Als ik in Amerika ben en vrienden bellen op of we even wat zullen gaan eten, ben ik de eerste die ja zegt. Ik hoef me niet echt op te tutten en ik weet dat ik niet de hele avond ‘kwijt’ ben. Dat bedoel ik niet onaardig, maar als je elke dag werkt, heb je vaak niet opeens een hele avond over om te gaan eten. Dus even bijkletsen met vrienden is voor mij dan de ideale oplossing. Ik weet dat ik nog iets kan doen ’s avonds en zal dus ook veel eerder ja zeggen.
2. Het delen van voorgerechten. Toen ik voor het eerst in Amerika kwam, nam ik een voorgerecht en een hoofdgerecht, ik ben namelijk niet echt een toetjesmens. Maar wat bleek, soms was er bij het hoofdgerecht al soup or salad inbegrepen. Dit overkomt je een paar keer en dan weet je het. Maar toen ik voor het eerst met een aantal vrienden uit eten ging, werd er bij de bestelling van de drankjes meteen al gevraagd of we appetizers wilden. Mijn vrienden bestelden er een paar en pas daarna zochten we het hoofdgerecht uit. Ik weet inmiddels dat de meeste van de voorgerechten makkelijk deelbaar zijn en daarom ook op de kaart staan. Onion rings, fried mushrooms, Guacamole, cheese dip, crab cakes, fried potatoes, enzovoort.
3. Ik ben, denk ik, een van de weinigen die het leuk vind om in de rij te staan bij een restaurant. Ik heb ze het liefst zo druk mogelijk. Om te beginnen moet je al een beetje een weg banen door een rij mensen om je aan te melden bij ‘Please wait to be seated’. Dat is dan mogelijk en de tafel is bijvoorbeeld over een half uurtje klaar. Prima. Je staat samen met de anderen een beetje dicht op elkaar met of zonder een glas in je hand en je kletst niet alleen met je vrienden, maar ook met de onbekende ‘anderen’. Muziekje er bij en genieten. Opeens hoor je: ‘Nelly (Nelleke is te lastig voor de Amerikanen), party of four’ en je loopt met de waitress naar je tafel. Zodra je zit, begint het uitkiezen en ga je lekker eten. Niet iedereen vindt dit een succes, ik weet het. Maar als er een rij bij een restaurant staat, weet ik dat het geen slecht eten is en dat mensen het leuk vinden om er te komen. Sfeer dus! En eten heeft wat mij betreft voor de helft met sfeer te maken.
Daarom probeer ik, als we gasten hebben, thuis ook altijd zodanig te koken, dat de mensen zelf nog iets moeten doen. Zeker bij mensen die je nog niet zo goed kent is dit de ideale manier om snel sfeer te creëren. Niet een mooi opgemaakt bord met een mooie salade serveren, maar liever een slabak met heerlijke sla op tafel met daarbij in aparte schaaltjes een of twee dressings, wat tomaten, uien, olijven, croutons en/of noten zodat je zelf je sla kunt samenstellen. Dat is net zo lekker en je bent bezig, het wordt minder stijf waardoor je meer jezelf kunt zijn. Ideaal is ook om een paar ‘deelbare’ voorgerechten op tafel te zetten.
Als je dus een volgende keer mensen te eten krijgt, die je nog niet goed kent: zet iets op tafel waarbij ze zelf moeten opscheppen. Hoe chiquer de mensen, hoe meer succes met deze formule. Wraps doen het geweldig, maar de laatste keer maakte ik fried green tomato nachos en dat was een groot succes.
Het basisproduct dat je ervoor nodig hebt zijn groene tomaten, niet echt makkelijk te krijgen in Nederland. Neem dan harde, onrijpe tomaten, want die zijn niet echt moeilijk te vinden in ons land. Even tussendoor: toen ik laatst op een culinaire bijeenkomt op de Floriade in Venlo was, kreeg ik veel informatie over de verschillende soorten tomaten. Van fel rood tot donker paars en van klein tot groot. De donkerpaarse tomaten, kun je er denk ik ook prima voor gebruiken. Als ze maar goed stevig zijn.
In dit recept komt Tabasco zowel voor in de chili als in het eimengsel. Tabasco wordt geproduceerd in Louisiana op het landgoed Avery Island. Ongeveer 2,5 uur ten westen van New Orleans. De pittige saus, gemaakt van rode, scherpe pepers is o.a. vanwege het zout dat daar in de bodem zit, bijzonder van smaak. Ook het kleine flesje waarin Tabasco nog altijd verpakt word is uniek. In 1868 plantte de ex-bankier Mr. McIlhenny zijn eerste commerciële hoeveelheid pepers. Het jaar daarop verkocht hij 658 flesjes Tabasco voor 1 dollar per stuk aan winkels in Louisiana. Dit was zo’n succes dat McIlhenny aan het eind van 1870 al Tabasco naar Europe begon te exporteren. Nog altijd is Tabasco in handen van de familie.
Mocht je in de buurt zijn van Avery Island in Louisiana, dan kun je de fabriek bezichtigen waar Tabasco gemaakt wordt. Een meer dan leuk uitje. Mocht je met je kinderen reizen, Tabasco heeft ook de er naast gelegen Jungle Gardens in bezit. Voor iedereen wat wils.
Nelleke
Fried Green Tomato Nachos
5 pers.
Ingredienten voor de chili
500 gr. gehakt
1 gehakte ui
3 gehakte knoflooktenen
blik tomaat in stukjes (ca. 750 gr)
2,5 dl. kippenbouillon
blik rode kidney bonen (ca. 750 gr)
1,5 eetl. komijn
1 theelepel chilipeper
1 theelepel Tabasco
zout en peper
koriander of platte peterselie
9 groene stevige tomaten (niet rijpe rode) in dikke plakken (koel bewaren). Je hebt 4 plakken pp nodig.
olie om te bakken
Voor het indopen (3 schaaltjes)
- eimengsel: mengsel van 3 grote eieren, ca. 3 dl karnemelk, 1 theelepel zout en knoflookpoeder en een scheutje Tabasco
- bloemmengsel: mengsel van 200 gram bloem, 1 theelepel knoflookpoeder, zout en peper
- paneermeelmengsel: mengsel van 120 gram paneermeel, zout en peper
Erbij serveren:
zure room, geraspte kaas, Guacamole-dip, Jalapenos (plakjes groene peper in zuur), gehakte peterselie
Maak eerst de chili. Verhit een braadpan op middel vuur. Voeg het gehakt toe en bak al roerend kruimelig. Verwijder het eventuele vet dat van het gehakt komt.
Voeg de ui en knoflook toe. Bak 5 minuten en voeg dan de rest van de ingrediënten (behalve de koriander) voor de chili toe. Laat de chili nu in ca. 25 minuten gaar worden. Voeg de koriander of peterselie de laatste 5 minuten toe.
Maak ondertussen de mengsels om de tomaten in te dopen. Zorg dat je ook de producten en gerechten, zoals zure room, guacamole, e.d. klaar hebt staan en dat de tafel gedekt is. Het bakken van de tomaten gebeurt echt als laatste en daarna ga je gezellig aan tafel.
Doop de tomaten in deze volgorde in de mengsels die je hebt klaarstaan:
Ei, bloem, ei, paneermeel.
Bak de tomaten in porties goudbruin. Houd de tomaten die je gebakken hebt warm in de oven.
Wil je het toch als een geheel serveren, dan kun je de plakken tomaat elk met een flinke eetlepel chili, twee plakjes groene peper en wat geraspte kaas in de oven zetten en dat laten smelten. Serveer de bijlagen er los bij.
