In het noordoosten van de staat Wyoming, vind je Devils Tower. Devils Tower is het eerste Nationale Monument in de Verenigde Staten, opengesteld op 24 september 1906 door President Theodore Roosevelt. Devils Tower is een grote monoliet (De monoliet is 386 meter hoog. De top bevindt zich op 1558 meter boven zeeniveau.) van intrusief gesteente vlak bij Hulett en Sundance in Crook County, in het noordoosten van Wyoming, boven de Belle Fourche River. Aan de oostgrens van het monument, bevind zich het Entrance station. Vanaf daar rijdt u iets minder dan 3 mijl naar de parkeerplaats en het Visitor Center.
Devils Tower is ” like no other place on earth”, althans dat is wat de Wyoming kentekenplaten zeggen. Devils Tower werd beroemd bij het grote publiek door de film ‘Close Encounters of the Third Kind uit 1977. Lange tijd daarvoor hadden vele stammen al een bezoek aan Devils Tower en beschouwde het gebied als een heilige plaats. Er zijn vele legendes rond de tower, die verhalen werden ongetwijfeld doorgegeven aan de opvolgende de generaties rond het kampvuur.
Legendes
De naam “Devils Tower” bestaat sinds 1875. Een verkeerde interpretatie van de kolonel Richard Irving Dodge expeditie zorgde ervoor dat de inheemse naam als “Bad God’s Tower,” verkeerd vertaald werd. Dit leidde uiteindelijk tot de naam Devils Tower. De Lakota indianen hebben hun eigen namen voor zoals Mato Tipila, wat “Bear Lodge.’ betekent. Andere namen van andere Amerikaanse indianenstammen zijn Grey Horn Butte, Hij Hota Paha, Bear Rock of Bear Mountain, Boom Rock, en Grizzly Bear Lodge om er maar een paar te noemen. De naam van de beer komt uit een gemeenschappelijk verhaal over Devils Tower. De Legende van de het onstaan gaat ongeveer als volgt …
Lang geleden, bevonden twee jonge Indiase jongens zich verloren op de grote prairie. Ze hadden samen een middag gespeeld en waren ver van het dorp geraakt. Hun pijlen verdwenen in steeds verder in de bosjes. Ze hoorde een klein dier lawaai maken en gingen op onderzoek uit. Ze liepen langs een beek met veel kleurrijke steentjes en volgde deze voor een tijdje. Ze hadden een heuvel gezien en en wilde zien wat er aan de andere kant te zien was. Daar zagen ze een kudde antilopen en bleven deze achtervolgen. Toen ze honger kregen vonden ze het tijd om naar huis te gaan. De twee jongens wisten echter niet meer waar ze waren. Ze liepen in de richting van waar ze dachten dat het hun dorp was, maar uiteindelijk liepen ze verder en verder weg van het dorp.
Aan het eind van de dag vielen ze in slaap onder een boom. De volgende ochtend reisden ze verder, maar raakten meer en meer van het dorp af. Ze voeden zich zelf met een aantal wilde bessen en opgegraven wilde rapen, ze dronken water uit beekjes. Drie dagen lang liepen ze naar het westen. Pijnlijke voeten, maar ze overleefden. Hoe ze ook wensten dat hun ouders of oudere broers of zussen of stamleden hun zouden vinden het gebeurde niet. Op de vierde dag hadden ze plotseling het gevoel dat ze werden gevolgd. Ze keken rond en in de verte zagen ze ‘Mato’, de beer. Dit was geen gewone beer, maar een reusachtige beer, zo groot dat de jongens een snack voor hem waren. De beer rook de jongens en had ook wel trek in een snack.. Hij kwam zo dichtbij dat de aarde beefde bij elke stap die hij zette. De jongens begon te rennen, op zoek naar een plek om zich te verbergen. De grizzly was veel en veel sneller dan zij. Ze struikelde en de beer had hen bijna te pakken. Ze konden zijn rode, wijd open kaken vol enorme tanden zien. Ze konden zijn hete adem ruiken. De jongens brachten hun smeekbede’s aan Wakan Tanka, de Schepper: “Tunkashila, grootvader, heb medelijden, verlos ons”.
Na hun smeekbede begon de aard te beven en op het punt waar hun stonden te stijigen. Omhoog, omhoog en hoger totdat hij steeg tot meer dan 300 meter hoog. Met de jongens op de top. Mato was teleurgesteld omdat zijn maaltijd in de wolken verdween. De grizzly was zo groot dat hij de top bijna zou kunnen bereiken als hij op zijn achterste benen stond. Bijna, maar niet helemaal. Zijn klauwen waren enorm. Mato groef zijn klauwen in de zijkant van de rots in een poging om op te staan om zijn snack te kunnen verorberen. Terwijl hij dat deed, maakte hij grote krassen in de zijkanten van de torenhoge rots. Hij krabde de rots rondom, maar het had geen zin. Beiden jongens zagen hem uitgestreden de moed opgeven. Ze eindelijk zagen hem weg te gaan. De jongens werden gered door Wanblee, de adelaar, die altijd al een vriend was voor de mensenvan hun stam. De grote arend droeg hen en ze grote klauwen veilig terug naar hun dorp.
Andere legendes zoals, die van de Kiowa stam, vertellen dat de jongens in dit verhaal zeven zusters waren. De zusters liepen weg van de grote beer en ze sprongen op een grote boomstronk die uitgroeide tot de enorme formatie die we tot op vandaag zien in het Noord Oosten van Wyoming. De zeven zusters zouden tot de hemel rijken en werd de sterren, die nu deel uitmaken van het sterrenbeeld de Grote Beer. Het verhaal van de Cheyenne indianen vertelt ons dat er reizen naar de Grote Geest bij Bear’s Tipi (aka Devils Tower) op deze te aanbidden.. Een van de vrouwen van de krijgers was gecharmeerd door een enorme beer zonder partner. De vrouw veranderde in een beer … De grote beer achtervolgde de mannen … ze klommen in een grote boom die vervolgens uitgroeide tot Devils Tower en de Schepper gaf de mannen de versterking om de beer die hen achtervolgde te doden. De vrouw die omgetoverd was tot een beer maaktede grote rots haar huis, zodanig dat het bekend kwam te staan als Bear’s Tipi.
Onstaan
U leest dat er nogal wat theorieen zijn wegens het ontstaan van Devils Tower. Tot op de dag van vandaag ziet u bij een bezoek aan dit monument nog steeds invloeden van indianen. Er hangen bijvoorbeeld lintjes om geesten te verjagen. U wordt dringend verzocht deze te laten hangen op de plaats waar u deze aantreft. Geoloog vertellen ons dat Devils Tower werd gevormd door het binnendringen (de intrede van gesmolten gesteente in of tussen andere rotsformaties) van stollings materiaal, maar er zijn verschillende theorieën over hoe dat proces plaatsvond.
Grote kans dat je bij je bezoek aan Devils Tower klimmers tegen komt.. Elke lavakolom kent een klimroute, waarvan de moeilijkheidsgraad varieert van makkelijk tot enkele van de moeilijkste ter wereld. Mocht je ook zo’n waaghals zijn, denk er dan aan je eerst bij de parkwachter te laten registreren.In recente jaren beklimt ongeveer 1% van de 400.000 toeristen die jaarlijks Devils Tower bezoeken de rots.
Toegangsprijs
De entree voor een auto met inzittenden bedraagt $ 10,-. Voor voetgangers, fietsers en motorrijders is de entree $ 5,- per persoon (info 215). De America the Beautiful Pass is geldig.
Meer info: http://www.nps.gov/deto/index.htm
