Er is heel veel historie op Key West, wat aan de huizen alleen al te zien is. Oprah Winfrey schijnt er regelmatig te komen en nog wat beroemdheden. Een beroemde, vroegere inwoner is Ernest Hemingway. Hij woonde er ongeveer tien jaar. Ernest Hemingway schreef heel wat boeken, waarvan er ook een stel verfilmd zijn. Hij was een onverbeterlijke romanticus, die vier keer trouwde en heel makkelijk verliefd werd en was dol op katten. Toen hij er woonde, had hij er een stuk of dertig.
Maar hij had het liefst katten met zes tenen aan de voorpoten: die zouden namelijk geluk brengen. Er liepen vierenvijftig katten rond in en buiten het huis van Ernest en heel wat hebben dus die zes tenen aan de voorpootjes. In het huis hangen overal touwen rond het meubilair en er staan bordjes op met het verzoek er vooral niet op te gaan zitten voor het behoud ervan. Maar dat geldt alleen voor mensen, natuurlijk niet voor de katten die op het kostbare meubilair liggen te maffen. Vanzelfsprekend is er een kattenbegraafplaats en overal zie je comfortabele kattenhuisjes staan met daarop bordjes, dat al deze kleine bewoners iedere maand worden gecontroleerd en behandeld wordt voor wormen en vlooien.
Ze hebben ook allemaal een naam en veel zijn er naar filmsterren genoemd: Fred Astaire, Ginger Rogers, Marilyn Monroe om er maar een paar te noemen. Wat ze misschien ook leuk hadden kunnen vertellen, was dat de katten met een paars bandje een wat minder poezelig karakter hebben. Zoals ik mocht ondervinden, toen ik er eentje bekeek met zo’n paars bandje. Diens voetjes waren net aan een groep mensen getoond en daar had hij lekkers voor gekregen. Of het nu het gebrek aan lekkers was of omdat ik geen zes vingers aan mijn handen had, maar hij greep mijn hand op een manier, die ons gespuis thuis een zaaier van jewelste had opgeleverd. Het bloed liep er uit en in geen tijd zat er een paarse zwelling die verrot zeer deed. Ik vroeg aan een medewerker waar ik een pleister kon krijgen. In het winkeltje. Ik naar het winkeltje waar de boel werd ontsmet en beplakt met pleisters.
Meteen kwam er iemand naar me toe en of ik wist welke kat het was. Was het Harry? Of Elvis? Of Tom Jones? Ja, weet ik veel. Er lopen er vierenvijftig en ik heb verzuimd de namen met bijbehorende katten in me op te nemen. Is dat even nalatig? Ik snap best dat ze geen problemen willen, voor hetzelfde geld doe ik ze een proces waar de yanks zo goed in zijn om vervolgens miljoenen te eisen.
We vervolgden onze tour in en om het huis van die goeie, ouwe Ernest en bewonderden ook de pisbak in de tuin. Ernest kwam altijd in de kroeg van Sloppy Joe. Toen die verhuisde, wilde hij dat urinoir hebben, want: daar heb ik heel wat geld in laten wegvloeien. Zijn vrouw ging natuurlijk uit haar dak toen ze dat gore ding in de tuin zag, maar manlief zei: ik haal hem weg, als jij je zwembad verplaatst. Dus leukte ze het kreng maar op met tegeltjes en een fonteintje, maar een pisbak blijft een pisbak en vandaag de dag is het een drinkbak voor de katten.
Wie de foto’s kent van Ernest, is het misschien ook opgevallen dat hij een groot litteken op zijn voorhoofd had. Op een nacht ging hij plassen en wilde doortrekken, maar trok per ongeluk aan het touwtje van het dakraam, dat vervolgens op zijn hoofd terecht kwam. Of dat in benevelde toestand gebeurde weet ik niet, maar het zou zomaar kunnen gezien het feit dat hij een zeer dorstig man was. Depressies hebben deze briljante kattenliefhebber geveld en op 2 juli 1961 pleegde hij zelfmoord.
Zijn zoons hebben het huis bijgehouden tot ook zij overleden, daarna werd het door een zakenvrouw gekocht. Die vervolgens zoveel mensen aan de deur kreeg die het huis van hun favoriete schrijver wilden zien, dat ze het openstelde voor het publiek. Je bent niet zomaar uitgekeken in Key West
. Je kunt er ook heel veel doen. Snorkelen, duiken, met de fiets rondkijken, rondleidingen. Wij vergaapten ons vooral aan de huizen, die werkelijk prachtig zijn en weten nu al dat we hier een keer terug gaan komen. Vrijwel alle huizen hebben hier veranda’s, voor of rondom. Heel vaak is het plafond van zo’n veranda in een bepaalde kleur lichtblauw geschilderd.
Die kleur voorkomt dat bijen, kevers en ander vliegend of kruipend spul daar hun nest bouwen. Maar er zit ook een bijgeloof aan vast. Die kleur blauw zou namelijk ook voorkomen dat geesten je huis in gaan. Omdat ze dan denken dat ze water boven hun hoofd hebben. Maar als je het verft, sluit je wel de geesten in, in je huis. Voordat je gaat schilderen moet je daarom salie branden: daar jaag je ze je huis mee uit. We moesten helaas weer verder, maar hebben onszelf plechtig beloofd weer op Key West terug te komen.
