London Late Night, het klinkt als special versie van een Amerikaanse late night show. Echter, tijdens de Olympische Spelen legt Mart Smeets in dit programmavoortduurend het vuur aan de schenen van Nederlandse atleten. Kranten, sociale media en zelfs sporters laten zich dan ook kritisch uit over zijn manier van interviewen. In Amerika is er ook opschudding ontstaan rond een artikel in the New York Times op 6 augustus.
De krant schreef een artikel over Lolo Jones, hordeloopster op de 100 meter. Ze wordt daarin niet bekritiseerd op haar prestaties, maar op haar verschijning in verschillende media. Zo poseerde ze voor ESPN Sport Magazine, Outside Magazine en liet ze zichzelf veel zien met Tim Tebow, de gehypte American Football speler van de Denver Broncos. Bovendien vertelde ze showbiz-zender E! News dat ze single is, en hard op zoek gaat naar een date zodra ze terug is uit Londen. Een foute marketing champagne, die haar de titel ‘Anna Kournikova van het atletiek’ opleverde vanwege haar achterblijvende prestaties. In “For Lolo Jones, Everything is Image” maakt de krant duidelijk dat Amerika niet van dit soort nevenactiviteiten gediend is.
Volgens de krant zijn de prestaties van Jones twijfelachtig. Op de Spelen van Beijing in 2008 was ze favoriet voor het goud, maar struikelde over de laatste horde. Uiteindelijk werd ze zevende. Ook voor deze Spelen plaatste ze zich maar net. Ze liep de derde tijd in de Olympic Trials. Afgelopen dinsdag was de finale van de 100 meter hordelopen, waar ze startte naast Dawn Harper en Kellie Wells, twee andere Amerikanen. Ze finishte als vierde, de plek die niemand wil en zeker Lolo Jones niet. Het was namelijk koren op de molen van de NY Times, wiens opvattingen ook gesterkt werden door een opmerking van Harper. De zilveren medaille winnares zei in het artikel van dinsdag dat zij ook heus problemen heeft gekend. “Maar ik ben daar niet open over, alleen maar om aandacht van de media te trekken,”doelend op “the Lolo Jones drama”.
Na haar race en de negatieve publiciteit is Jones sindswoensdag bezig om van zich af te bijten. In een interview met NBC’s Today Show schoot ze vol toen ze vertelde wat dit met haar deed. Ze vond het ongepast dat de krant haar ‘verscheurde’ in het artikel, terwijl zij ook alleen maar haar best doet een goede prestatie neer te zetten. Het werd duidelijk dat ze zeer gefrustreerd was over hoe de krant haar portretteerde als niet-presterendeatleet. Daar heeft ze een punt. Jones is namelijk twee keer wereld indoor kampioen geweest op dit onderdeelen had in haar college tijd stond het Amerikaanse record op haar naam. Ook heeft ze een jaar voor de Spelen een operatie aan haar rug gehad. Daarom vindt ze het feit dat ze nog kan meedoen aan de Olympische Spelen ook het vermelden waard.
Deze media-gekte duidt erop dat Amerikanen bijna net zo veel waarde hechten aan de persoonlijkheid van de sporter als de prestaties zelf. In het geval van Lolo Jones, en zoals wel vaker gebeurt rond Amerikaanse atleten, zijn de acties buiten het veld van evengroot belang als de prestaties. Maar ook bijvoorbeeld ‘bad boy’ Phelps, die nu een ‘living legend’ is, terwijl vooraf zijn acties buiten het zwembad niet door iedereen gewaardeerd werden. Prestaties en persoonlijkheid liggen dicht bij elkaar. Deze tegengestelling maakt het zeer interessant om de Amerikaanse sport media te blijven volgen.
Om het artikel van de NY Times te lezen:http://www.nytimes.com/2012/08/05/sports/olympics/olympian-lolo-jones-draws-attention-to-beauty-not-achievement.html
Voor prachtige foto’s:
http://espn.go.com/olympics/ – Sights and Sounds (onderaan de pagina)
