Dit verhaal is een fragment uit het reisverslag dat ik heb bijgehouden tijdens onze rondreis door Alaska, de Yukon en British Columbia. Ik heb deze reis samen met mijn beste vriend Rien gemaakt. Wij zijn sinds 1995 zes keer samen op reis geweest door de Verenigde Staten en Canada en we hebben dus al zeer veel van beide landen gezien. Deze keer was het tijd voor iets nieuws want van de 48 aaneengesloten staten hadden we de meeste interessante dingen wel gezien.
Na het zien van een advertentie voor een cruise door de Inside Passage, de nauwe waterweg tussen de vele eilanden voor de kust van Alaska, wist ik wat ik wilde. Na het aanvragen van informatie voor de Holland Amerika Lijn cruise, bleek dit wel erg veel duurder uit te vallen dan de prijs die in de advertentie werd genoemd. De genoemde prijs bleek voor één specifieke datum te gelden, namelijk de eerste cruise van het zomerseizoen. Voor latere data was het allemaal flink duurder. Daarnaast krijg je ook nog te maken met excusies die allemaal niet bij de prijs inbegrepen zijn. Een eerste kostenraming kwam op zo’n 9000 gulden per persoon en dat vonden wij beiden te gortig. Rien liep ook net rond met plannen om met zijn vriendin een ander huis te gaan kopen, dus we moesten op zoek naar wat anders.
In het reisverhaal ‘Travels with Samantha’ van Philip Greenspun, had ik gelezen over de Alaska Marine Highway System (AMHS). Dit is een, door de staat van Alaska opgezette, ferry dienst tussen de verschillende stadjes langs de kust van Alaska. Ook deze boten varen door de Inside Passage, maar dan wel een stuk goedkoper dan met een cruise maatschappij. Als je zonder auto reist dan is het zelfs ronduit goedkoop te komen. Dus dat was snel besloten om dat dan maar te gaan doen.
We zouden de ferry nemen van Prince Rupert in British Columbia naar Skagway in Alaska, met onderweg een tussenstop van een dag in Juneau. De rest van de vakantie moest dus hier omheen gepland worden. Het begin- en eindpunt moest in ieder geval Anchorage zijn. De rest was invulling van de punten tussen Anchorage en Prince Rupert en tussen Skagway en Anchorage.
Het reisverslag is in het Engels geschreven, maar voor De VerenigdeStatenvanAmerika website heb ik dit deel in het Nederlands vertaald. We pikken het reisverslag op op de voorlaatste dag van de vakantie. We hebben inmiddels de rondreis erop zitten en we zijn weer terug beland in Anchorage. We zitten wederom in het Rodeway Inn motel, waar we ook op de eerste dag in Anchorage zaten. In twee weken tijd is de prijs van de hotelkamer bijna verdubbeld van $68.50 naar $120. Het is wel duidelijk dat het toeristenseizoen inmiddels begonnen is. Wat deze vakantie nog rest is een mini cruise door het Kenai Fjords National Park. Dit National Park ligt bij Seward, ruim twee uur rijden vanaf Anchorage. We hebben echter besloten om toch een motel in Anchorage te nemen omdat de eerste telefonische pogingen een motel in Seward te vinden niet erg succesvol waren. We hadden wel inmiddels reserveringen gemaakt voor de cruise met Kenai Fjords Tours, dus dat zat wel goed.
Dag 15: 10 Juni 2000
Na een erg korte nachtrust worden we om 5 uur ’s morgens door de alarmklok gewekt. Een uurtje later zijn we gewassen en aangekleed en gereed om uit het motel te vertrekken. Aangezien we hier vanavond ook weer terugkomen hoeven we niet uit te checken. Een paar blokken van het motel, op weg naar de Seward Highway, stoppen we bij de Carrs supermarkt om een ontbijt te kopen. We zijn een beetje aan de vroege kant, want de verse broodjes en donuts zijn nog niet aangeleverd dus we moeten het dus doen met wat voorverpakte bagels en verder de gebruikelijke sinaasappelsap en chocolade melk.
Om half zeven zijn we dan echt op weg naar Seward, gelegen op het Kenai schiereiland ten zuiden van Anchorage. Het is iets meer dan twee uur later als we in Seward aankomen. Het is maar een klein plaatsje, dus zonder al teveel moeite hebben we de jachthaven snel gevonden, waar Kenai Fjords Tours zich bevindt. We halen onze tickets op en krijgen te horen dat het inschepen om half tien gaat beginnen, dus we hebben nog even wat tijd om rond te kijken in de omgeving van de haven.
In de haven ligt het cruise schip Sea Princess, die we een paar dagen geleden ook al varend tegen waren gekomen toen we de ferry van Juneau naar Skagway namen. Langs het strand staan tientallen campers, waarschijnlijk om te vissen. We hadden een paar dagen geleden bij de buitensportafdeling van de Walmart al geconstateerd dat het vis- en jachtseizoen begonnen moest zijn, want er stonden lange rijen mensen op een nieuwe vergunning te wachten. Naar goed gebruik, als we in de buurt van een boot komen, is het ook weer gaan regenen.
Om half tien gaan we aan boord van “The Greatland”, een van de boten van Kenai Fjords Tours, die in haven liggen. De boot is volledig uitverkocht en daardoor is er niet genoeg ruimte voor iedereen om in de warme kajuit te zitten. Het bovendek is ook deels overdekt, dus je kan daar in ieder geval uit de regen zitten, maar het is wel een stuk kouder doordat de doorgang met het buitendek open is. We beginnen de trip in de kajuit, maar besluiten even later toch naar het bovendek te gaan omdat we daar vrijer uitzicht hebben en dus meer kans om wildlife te zien.
We zijn nog maar buiten de haven als kapitein Joe een paar zee otters in het water ziet. Om iedereen in de boot een gelijke kans te geven om ernaar te kijken wordt de boot eerst aan de rechterzijde naast de zee otters gepositioneerd en daarna wordt de boot de gekeerd zodat ook de passagiers aan de linkerzijde kunnen kijken. Dit zal zo de hele tocht gaan met alles wat we tegenkomen. Omdat wij op het bovendek makkelijk kunnen verplaatsen kunnen we dubbel zo lang kijken.
Iets verderop zien we een Amerikaanse zee-arend (bald eagle), hoog in een boom aan de kust zitten. We hebben er al vele gezien in de afgelopen twee weken, maar dit is voor het eerst dat we er zo dicht bij kunnen komen. Heel indrukwekkend.
Onze tour is inclusief een zalm barbecue, dus na ongeveer een uurtje varen komen we aan op Fox Island. Kenai Fjords Tours heeft hier een hotel en restaurant. Het buffet menu bestaat, naast de gegrilde zalm, uit broodjes, maiskolven en rijst. Het smaakt allemaal zeer goed en het mooiste is dat je zoveel mag eten als je wilt, de enige voorwaarde is dat je binnen 50 minuten weer terug bent op de boot. Geen probleem, het lukt ons om drie keer ons bord vol te scheppen.
Na de barbecue vervolgen we onze boottocht in de richting van het hoogtepunt van de tour, namelijk de Holgate Gletsjer. We stoppen onderweg menig maal voor bultrug walvissen, orca’s, zeeleeuwen en heel veel verschillende vogels.
In het Kenai Fjords National Park komen verschillende gletsjers tot aan de kust, alwaar ze afbrokkelen en er grote stukken ijs in het water storten. De gletsjers worden in verschillende categorien ingedeeld al naar gelang de grote van de stukken ijs die afbreken. De Holgate gletsjer is er één van het type waarbij de stukken ijs niet al te groot zijn. Het is heel indrukwekkend om zo’n gletsjer van dichtbij en we hebben ook nog het geluk dat er verschillende stukken afbreken in het water.
Na het bezoek aan de gletsjer is het hoog tijd om weer richting Seward te varen. Onderweg stoppen we nog verschillende malen voor bultrug walvissen. Op een gegeven moment zien er een die hooguit een tiental meters van de kust zwemt. We zijn al enkele minuten aan het kijken als hij opeens hoog uit het water omhoog komt. Ik had toevallig mijn camera op het goede punt gericht, alleen jammer genoeg was de lens niet volledig ingezoomd om het er scherp op te krijgen. (de foto is een uitsnede)
Na een zeer interessante dag in het Kenai Fjords National Park, komen we rond half zeven ’s avonds weer terug in de haven van Seward. Dit is echt een aanrader voor iedereen die naar Alaska gaat.
Nadat we gisteren tevergeefs naar een Chinees restaurant hebben gezocht, hebben we nu meer geluk Seward. Het eerste restaurant dat we tegenkomen is een Chinees. Het eten smaakt heel goed, maar een ding is wel duidelijk, de eigenaar houdt er niet van als mensen te lang zijn tafels en stoelen bezet houden. Na nog geen half uur staan we alweer buiten!
Het is een vermoeiende dag geweest, terwijl Rien terugrijdt naar Anchorage heb ik de grootste moeite om mijn ogen open te houden. Zodra we in het hotel aankomen gaan we dan ook gelijk slapen. Morgen is de laatste dag in Alaska.
Bent u geïnteresseerd in de rest van dit reisverslag, en is Engels geen probleem, kijk dan eens op mijn website.
© USA4ALL & Raymond de Hilster
