Death Valley

Grootte: 13.500 vierkante kilometer
Hoogte: variërend van 86 meter onder het zeeniveau (Badwater) tot 3.368 meter boven het
zeeniveau (Telescope Peak).

Death Valley is de heetste, droogste en laagste plek van heel Noord-Amerika. Ondanks dit afschrikwekkende imago, is dit Nationale Park erg geliefd bij natuurliefhebbers. De vallei bevindt zich voor een belangrijk deel beneden het zeeniveau, en daarom heen liggen bergketens met vaak besneeuwde toppen.
De unieke flora en fauna hebben zich aangepast aan de extreme omstandigheden. Je vindt hier prachtige zandduinen, uitzonderlijk mooie rotsformaties, schitterende woestijnlandschappen, kraters en ook plekken met culturele achtergronden. Het laagste punt van Death Valley, Badwater genaamd, ligt even ten zuiden van het hart van het park en is met 86 meter onder de zeespiegel het laagste punt van het westelijk halfrond.
In Death Valley is het over het algemeen bloedheet en er hangt constant een waas van hete lucht. De hemel is azuurblauw en bijzonder helder. De helft van het jaar heerst hier een temperatuur van ongeveer 45 graden en tijdens de nachtelijke uren koelt het dan nauwelijks af. In juli 1913 werd in Furnace Creek een temperatuur gemeten van 56,7 graden Celcius, in de schaduw. Het was de op één na hoogste schaduwtemperatuur ooit ter wereld gemeten.

• Houd bij wandeltochten rekening met de soms extreem hoge temperaturen. Op de trails is nergens water te vinden, neem dus zelf ruim voldoende water mee (minstens 4 liter per persoon per dag).
• Het water in bronnen en stroompjes is besmet met ziektekiemen, en daarom niet drinkbaar.
• Tekenen van uitdroging zijn: duizeligheid, misselijkheid en hoofdpijn. Als je hiervan last hebt, ga dan onmiddellijk uit de zon en drink zoveel mogelijk water. Het nat maken van je kleding helpt bij het omlaag brengen van je lichaamstemperatuur.
• Draag een shirt, een hoed met een brede rand en een zonnebril. En neem zonnebrandolie mee.
• Ga geen ravijnen in als het dreigt te gaan regenen.
• Als je langdurig gaat wandelen, zorg dan dat altijd iemand weet waar je bent en hoe laat je verwacht terug te zijn. Je kan hiervoor ook formulieren invullen bij een van de Ranger Stations.
• Zorg dat je altijd voldoende getankt hebt. Tanken buiten het park is goedkoper dan in het park zelf.
• Let voortdurend op de temperatuur van de auto. Als de motor oververhit dreigt te raken, zet dan de airco uit. Op diverse plaatsen naast de weg is radiatorwater verkrijgbaar (zie hiervoor het onderdeel ‘Voorzieningen’).

• Golden Canyon Trail (3,2 kilometer – heen en terug)
  Deze populaire trail biedt een geweldig uitzicht over het hart van Death Valley. Je begint de wandeling bij de ingang van de kleurrijke, canyon op 49 meter onder het zeeniveau, en klimt dan tijdens de eerste anderhalve kilometer omhoog tot 91 meter boven het zeeniveau. Aan het einde van de trail kan je nog zo’n 800 meter verder lopen, tot aan de rotsformatie Red Cathedral. Het is ook mogelijk nog verder te lopen, tot aan Zabriskie Point. De wandeling is dan 6,5 kilometer lang.

• Gower Gulch Loop (6,4 kilometer – loop)
  Je loopt dezelfde route als bij de Golden Canyon Trail. Voorbij Red Cathedral neem je afslag richting Gower Gulch Canyon. Je loopt door de golvende heuvels naar deze canyon, die net als Golden Canyon erg kleurrijk is. In dit gebied zie je nog veel over-
  blijfselen van de oude mijnen.

• Desolation Canyon (ruim 3 kilometer – heen en terug)
  Tijdens deze wandeling loop je door een stoffige, nauwe canyon. Er zijn verschillende vertakkingen, waarbij je steeds rechts moet aanhouden. In het begin is de canyon ongeveer 10 meter diep, daarna wordt het minder diep en kom je bij een uitkijkpunt vanwaar je uitzicht hebt over Artist’s Drive en over enkele zoutvlakten. De wandeling duurt heen en terug ongeveer 1 uur.

Als je weer verder naar het zuiden rijdt, via Badwater Road, dan kan je vijf kilometer voor de afslag naar Artist’s Drive (21 kilometer ten zuiden van het Visitor Center), rechtsaf via een onverharde weg. Die weg is 2 kilometer lang, en aan het eind ervan kan je Devil’s Golf Course zien. Dit is een uitgestrekte vlakte zonder plantengroei. De oppervlakte is scherp en erg ongelijk, vol met holtes en zoutpilaren die soms wel 30 centimeter hoog zijn. Lopen is hier erg lastig, er zijn dan ook geen trails. Een erg mooi moment om Devil’s Golf Course te bekijken, is gedurende zonsopgang. Het is hier doodstil, tot het moment dat de temperatuur begint te stijgen.

• Natural Bridge Canyon Trail (1,6 kilometer – heen en terug)
  Tijdens de gemiddeld zware trail ga je heuvel op door een nauwe canyon. Je komt na een halve kilometer uit bij een grote natuurlijke brug, die een overspanning heeft van 14 meter. De rots waarin deze natuurlijke brug is gevormd, is naar geologische maatstaven nog vrij jong: slechts een paar miljoen jaar.

Op 29 kilometer ten zuiden van het Visitor Center ligt een parkeerplaats. Je bent nu bij de zoutvlakte Badwater, het laagste punt op het westelijk halfrond. Dit is een van de meest bezochte plaatsen van Death Valley. Het daadwerkelijk laagste punt ligt overigens op enkele kilometers afstand van de weg, en is moeilijk bereikbaar. Een bordje geeft echter aan dat je je ook daar, bij de parkeerplaats, op 282 feet (86 meter) onder het zeeniveau bevindt. Hoog in de rotsen boven de weg kan je nog een ander bord vinden, waarop het SEA LEVEL wordt aangegeven. Soms regent het hier, en er vormt zich dan een groot en heel ondiep meer. Het gebied droogt nooit helemaal op, er leeft hier zelfs een vrij unieke vissoort, de Death Valley pupfish. Wat erg apart is op dit punt, is het gevoel dat de lucht zwaar is. Elke beweging lijkt meer moeite te kosten dan normaal. Het is mogelijk een klein stukje de zoutvlakte op te lopen, en de hitte te ondergaan.

Vanaf Badwater kan je nog geruime tijd verder naar het zuiden rijden. De weg buigt af naar het oosten, en komt buiten het park uit bij het plaatsje Shoshone.

De laatste 10 kilometer van deze weg zijn gesloten voor voertuigen die langer zijn dan 7.60 meter. De weg komt uit bij een van de meest spectaculaire uitkijkpunten van heel Death Valley: Dante’s View. Je kan van hier zowel het hoogste punt in Death Valley zien (Telescope Peak, 3.368 meter), als ook het laagste punt (Badwater, 86 meter onder het zeeniveau).Je bevindt je hier 1700 meter boven Badwater, dat hemelsbreed gezien op slechts 3 kilometer afstand ligt. Het is hier gemiddeld 20°C minder warm dan in de vallei. Het uitzicht is het mooist in de vroege ochtend. Er zijn hier geen trails, maar het is wel mogelijk om hier wandeltochten te maken

Tijdens een wandeling naar Mount Perry (ruim 6 kilometer ten noorden van Dante’s View) heb je geweldig mooie uitzichten naar alle richtingen.Je rijdt via Dante’s View Road weer naar de CA-190. Via die weg kan je het park uitrijden, richting het plaatsje Death Valley Junction.

• Harmony Borax Works Interpretive Trail
  (400 meter loop)
  Via een verhard pad kan je rondom de overblijfselen van het fabriekje lopen. Borden naast de trail geven meer informatie over dit stukje geschiedenis. Tijdens de minder warme maanden kan je hier ook uitleg krijgen van een ranger.
  Het is mogelijk vanaf Furnace Creek naar de Harmony Borax Works te lopen via een fietspad met een lengte van 1600 meter.

• Salt Creek Interpretive Trail
  (800 meter – heen en terug)
  Dit is een eenvoudige wandeling over een houten looppad bij een klein stroompje. Je kan hier de vooral in woestijngebieden voorkomende vissoort ‘pupfish’ zien, en ook andere soorten ‘wildlife’. Deze trail kan het beste gelopen worden laat in de winter of vroeg in de lente.

• Mosaic Canyon Trail
  (variërend van 1,6 tot 6,5 kilometer – heen en terug)
  Dit is een erg mooie en daarom ook populaire trail. Draag stevige schoenen, want hier en daar moet je wel wat over rotsen heen klimmen. Je loopt een zeer nauw ravijn in met wanden die lijken te bestaan uit marmeren, gepolijste knikkers. Na ongeveer 800 meter wordt het ravijn veel breder, en krijg je een uitzicht op de nabij gelegen Tucki Mountain, waar soms bighorn sheep te zien zijn. Je kan vanaf de parkeerplaats ruim drie kilometer het ravijn inlopen, totdat de trail wordt geblokkeerd. Het tweede gedeelte is echter minder mooi dan het eerste gedeelte, de meeste toeristen lopen dan ook niet de gehele trail.

Als je via de CA-190 verder naar het westen rijdt, ga je richting de Panamint Mountains, de grootste en hoogste bergen van Death Valley. Dertien kilometer ten westen van Stovepipe Wells kan je via de 34 kilometer lange Emigrant Canyon Road. Dit is een vrij onbekende route waar je weinig andere toeristen tegen zult komen.Er lopen hier ook enkele onverharde wegen, die vaak alleen begaanbaar zijn als je een auto met vierwielaandrijving hebt. Helemaal aan het einde van de Emigrant Canyon Road begint ook een onverharde weg.
Na 2,5 kilometer kom je uit bij de Charcoal Kilns. Dit zijn 10 historische stenen gebouwtjes die eruit zien als bijenkorven. In deze goed bewaard gebleven gebouwtjes werd rond het jaar 1800 houtskool gemaakt. Op dit punt begint de:

• Wildrose Peak Trail
  Deze trail is ruim 13 kilometer lang, en is alleen geschikt voor ervaren hikers. In totaal moet je een hoogteverschil overwinnen van ongeveer 670 meter. Op de top van Wildrose Peak heb je een onvergetelijk mooi uitzicht over Death Valley. Als de omstandigheden goed zijn, kan een ervaren hiker de tocht in vier uur volbrengen. Van december tot mei kan er sneeuw of ijs voorkomen.

• Telescope Peak Trail
  De trail begint op een hoogte van ongeveer 2500 meter, en stijgt vervolgens nog eens 900 meter. Van december tot mei kan je dan ook te maken krijgen met sneeuw of ijs. De trail is ruim 22 kilometer lang, en neemt gemiddeld acht uur in beslag.

• Darwin Falls Trail (ruim 3 kilometer, heen en terug)
  De trail gaat naar een kleine waterval die terechtkomt in een diep en ruig ravijn. Door dichte plantengroei en modder kan het een lastige wandeltocht zijn. Het is verboden het water in te gaan.

• Keane Wonder Mine Trail
  (ruim drie kilometer, heen en terug)
  In 1903 werd hier door o.a. de Ierse mijnwerker John Keane naar zilver gezocht. Hij vond echter geen zilver, maar wel een grote hoeveelheid goud. Tot aan 1911 heeft hij voor meer dan $ 600.000,- goud gedolven. Vandaar dat hij zijn mijn de naam “Wonder Mine” gaf. De trail gaat via een zeer steil en smal pad omhoog van de overblijfselen van een molen naar de 460 meter hoger gelegen Keane Wonder Mine. Het is verboden deze mijn in te gaan. Het uitzicht over Death Valley is hier erg mooi.

• Keane Wonder Springs
  (ruim drie kilometer, heen en terug)
  Je volgt een pijpleiding in noordelijke richting, tot aan de overblijfselen van een oude molen en een oud hutje.

• Titus Canyon Narrows (vijf kilometer, heen en terug)
  Je kan hier een wandeling maken door Titus Canyon, een van de mooiste ravijnen in Death Valley.Je kan het ravijn ook in met de auto, maar niet vanaf deze kant. Er geldt namelijk eenrichtingsverkeer. De onverharde weg die vanuit het oosten toegang geeft tot Titus Canyon, begint nog buiten Death Valley aan de NV-374 (de weg vanaf het plaatsje Beatty). Tijdens de 40 kilometer lange rit zie je ruige bergen, kleurrijke rotsformaties, het spookstadje Leadfield, oude rotstekeningen en nauurlijk de spectaculaire Titus Canyon. De weg is vaak slecht begaanbaar, en wordt regelmatig afgesloten. Vraag dus eerst even bij het Visitor Center of de weg open is.

• Ubehebe Crater Trail
  (2400 meter – om de rand van de krater)
  Je kan om de rand van de krater heen wandelen, ook kan je naar de bodem van de krater afdalen. De klim omhoog is dan wel behoorlijk zwaar!
• Little Hebe Crater Trail
  (1600 meter – heen en terug)
  In dit gebied liggen ook diverse kleinere kraters. De wandeltocht naar Little Hebe Crater neemt ongeveer 10 minuten in beslag.

• Scotty’s Castle
  Gedurende de jaren twintig van de vorige eeuw bouwde de rijke zakenman Albert Johnson hier deze replica van een Spaans landhuis. Hij deed dat omdat zijn gezondheid baat zou hebben bij het droge, warme klimaat van Death Valley. Het gebouw, dat 25 kamers heeft, is erg indrukwekkend. Het meubilair is destijds vanuit Europa naar Amerika verscheept. Het kasteeltje heeft z’n naam te danken aan een goede vriend van Johnson, de goudzoeker Walter Scott die hier na de dood van Johnson heeft gewoond, en hier ook begraven ligt. Er worden hier rondleidingen verzorgd, en soms worden er zelfs toneelstukjes opgevoerd die de bezoekers terugvoeren naar de tijd van Johnson en Scott. Tijdens drukke dagen kunnen er wachttijden van enkele uren ontstaan!

Als je de weg verder naar het noordoosten vervolgt, rijd je het park en tegelijk ook de staat Californië uit. Je bereikt dan, via de NV-267, na 42 kilometer de NV-95. Dat is de weg van of naar Las Vegas.

• Eureka Dunes: dit zijn de hoogste zandduinen in Death Valley, ze zijn helemaal omsloten door bergen. De duinen liggen in het uiterste noorden, en zijn bereikbaar via een onverharde weg die begint in de buurt van Ubehebe Crater.
• Fall Canyon, een spectaculair mooi maar wel afgelegen ravijn in het noorden (in de buurt van Titus Canyon)
• Red Wall Canyon, een moeilijk bereikbaar maar wel erg mooi ravijn in het noorden (omgeving Scotty’s Castle)
• Grotto Canyon, een ravijn met erg nauwe gedeelten. Het ruige onverharde pad dat naar deze canyon gaat, begint ruim zes kilometer ten oosten van Stovepipe Wells.
• Death Valley Buttes, een niet officiële trail van ongeveer zes kilometer lengte (heen en terug) die begint bij Hell’s Gate Parking Area (35 kilometer ten noordoosten van Furnace Creek). Het gaat hier om een korte maar wel zware wandeling naar twee heuvels (buttes) vanwaar je een van de beste uitzichten over Death Valley hebt.

• Little Bridge Canyon, een niet officiële trail van ongeveer 10 kilometer lengte (heen en terug), die begint vijf kilometer ten westen van het punt waar de CA-190 naar het westen afbuigt. Je ziet een aantal interessante canyons, een natuurlijke boog en een natuurlijke brug.
• Split Cinder Cone. Een onverharde weg met de naam West Side Road begint aan Badwater Road ter hoogte van Artist’s Drive, en komt 64 kilometer verder weer op de Badwater Road uit. Deze weg kan onder goede weersomstandigheden bereden worden door gewone personenauto’s. De Split Cinder Cone is een kegelvormige rots die is ontstaan als gevolg van een lava-uitbarsting.

• Racetrack Playa: Dit is een uitzonderlijk vlak opgedroogd meer tussen de Cottonwood Mountains en de Last Chance Range. Hier vindt een van de meest intrigerende geologische puzzels van Death Valley plaats: dat van de mysterieuze bewegende rotsen. Op het oppervlak van Racetrack Playa liggen, ver van de omringende bergen, diverse stenen waarvan de zwaarste zo’n 320 kilogram weegt. En achter veel van deze stenen hebben zich geulen gevormd, sommigen kort, sommigen lang, sommigen recht, sommigen bochtig. Het is duidelijk dat deze stenen zich verplaatsen, maar nog nooit heeft iemand dit daadwerkelijk gezien! De Racetrack Playa is bereikbaar via een slecht begaanbare 45 kilometer lange onverharde weg die begint in de buurt van Ubehebe Crater.
• Saratoga Springs: In het uiterste zuidoosten, ruim 40 kilometer ten zuiden van het plaatsje Shoshone, begint aan de CA-127 een slecht begaanbare onverharde weg, de Harry Wade Road. Na 9,5 kilometer kan je een ander pad nemen, in noordelijke richting. Je komt dan uit bij de Saratoga Springs, drie erg mooie meren met bergen op de achtergrond. Omdat er zo weinig water is in deze omgeving, kan je hier een zeer rijke variatie aan vogels en andere wilde dieren vinden. Neem een verrekijker mee!

Ook in de omgeving van Death Valley zijn veel overnachtingsmogelijkheden te vinden, deze zijn vaak veel goedkoper dan die in het park zelf.

Postkantoor
In Furnace Creek

Picnic-tafels
Aan de onverharde weg ten oosten van Stovepipe Wells, bij de zandduinen
Ten westen van Stovepipe Wells, vlak voor de afslag naar Emigrant Road
Aan de verbindingsweg tussen Panamint Valley Road en Emigrant Road