Utah – The Beehive State

Geschiedenis
De geschiedenis van Utah verschilt aanzienlijk van die van de andere staten. Voor de komst van de Europeanen naar de Nieuwe Wereld werd het gebied bevolkt door Indianenstammen als de Uintah, Ouray en Utes, naar wie de staat genoemd is. Op 24 juli 1847 kwamen de eerste Mormoonse kolonisten in het gebied aan, op dat moment ver verwijderd van andere Amerikaanse nederzettingen. De regio behoorde toen nog tot Mexico, dat het na een oorlog in 1848 aan de Verenigde Staten moest afstaan.

Pas op 4 januari 1896 werd Utah formeel de 45ste staat van de Verenigde Staten. De lokale leiders hadden hier al meer dan veertig jaar voor gepleit, maar waren daarbij telkens op weerstand van de federale overheid gestuit, die onder meer eiste dat de polygamie afgeschaft zou worden.

Een van de stranden tijdens de Invasie in Normandië in de Tweede Wereldoorlog is naar Utah genoemd, (Utah Beach.)

Arches National Park
De belangrijkste kenmerken van dit National Park zijn stenen bogen (arches), spitse voetstukken en meer verschillende sculpturen. De kleur van deze formaties veranderd naar gelang de zon aan de hemel staat. Het park is te vinden in het midden van de staat Utah. De naam heeft het park te danken aan de het feit dat het de meeste natuurlijke rotsbogen ter wereld op zijn grondgebied heeft. Door de voetpaden te volgen maakt de bezoeker op een indrukwekkende wijze kennis met dit fenomeen. Door het park loopt ook een verharde weg dus geheel het park is goed te bereiken, echter om de bezienswaardigheden te kunnen zien zul je toch uit de auto moeten. De arches bestaan uit voornamelijk rode zandsteen en is naar alle waarschijnlijkheid ongeveer honderdvijftig miljoen jaar geleden ontstaan. Er vormde zich hier een 90 meter dikke zandlaag dat hier door de wind was neergekomen. In de miljoenen jaren hierna kwamen er constant nieuwe lagen bij en kreeg het zand de kans te verharden. Voor die tijd was dit gebied een uitgestrekte woestijn. Wat later werd, door tektonische krachten, het zandsteen omhoog gedrukt en geplooid. Hierdoor ontstonden grote scheuren in de bodem. Door erosie werd de bovenste laag van het zandsteen verwijderd met als gevolg dat de Entrada Sandstone (het rode zandsteen) bloot kwam te liggen en en de verwering kon beginnen. Hieraan hebben de arches hun uiterlijke kenmerken te danken. Door water wat in de scheurtjes en spleten in het zand terecht kwam vormde zich smalle canyons in dit gebied. De canyons zijn gescheiden door bruggen van hard materiaal. De uitholling van het zachte materiaal in de grond zorgde uiteindelijk voor sierlijke bogen. Dit gehele proces gaat nu nog steeds door met als gevolg dat uiteindelijk ook de bogen een keer zullen instorten.

Bryce Canyon National Park
Dit prachtige park ligt in een gebied wat alleen te bereiken is via bossen van pijnbomen, sparren, dennen en espen. Het gaat hier om een bassin waarvan de wanden bestaan uit meer dan 50 verschillende lagen kalksteen. De vorm vertoond gelijkenissen met een amfitheater. Zuilen, torens, omhoogstekende punten in veel verschillende kleuren kenmerken dit gebied. De kalksteenformaties waarin ze zijn ontstaan zijn de beroemde Pink Cliffs van de staat Utah. De prachtig en kleurrijke vormen van dit gebied zijn een lust voor het oog. De kleuren veranderen onder de weersomstandigheden constant. Bezoekers kunne  vrijwel het gehele park bereiken met de auto en hoeven enkel naar viewpoint te lopen om dit prachtige gebeuren te bewonderen. Verder zijn in het park rondleidingen te voet of per paard te maken. U wordt daarbij begeleid door een ervaren gids. Ook kan men de keuze maken om op eigen houtje het park in te trekken. In 1928 kreeg het park zijn status en het bestaat uit een oppervlakte van 145 vierkante kilometer. Velen denken dat de wind de belangrijkste factor is voor de uiterlijke kenmerken van Bryce Canyon. Niets is minder waar. Water is in dit geval de verantwoordelijke factor geweest in de vorm van regen, sneeuw en ijs. Het gebied is tevens onderhevig aan constante opstuwing. Bryce Canyon stond miljoenen jaren geleden volledig onder water want het was namelijk een deel van een gigantisch meer. Dinosaurussen hebben in dit gebied zestig miljoen jaar geleden de moerassen doorzocht om plantaardig materiaal te verzamelen. de fossielen van deze dieren worden nu nog steeds gevonden in het park. De zomer brengt hier een aangename temperatuur met zich mee.

Canyonlands National Park
Het park is één van de meest woeste gebieden van de Verenigde Staten met de status van National Park.. Een groot doolhof van kloven en ravijnen in een wirwar patroon zijn de uiterlijke kenmerken van dit park. De Colorado River en de Green River stromen door dit gebied. De Cataract Canyon is de plek waar bovenstaande rivieren samenkomen. Onder andere om deze reden noemen liefhebbers van wildwatervaren deze canyon één van de moeilijkste hindernissen van de Verenigde Staten. Het landschap heeft rotsformaties, steile wanden, zuilen en bogen tot een hoogte van 2400 meter op zijn grondgebied. Het gebied kreeg zijn status in 1964 en heeft een totale oppervlakte van 1365 vierkante kilometer. Door erosie zijn ontelbaar veel verschillende vormen en kleuren ontstaan. De Colorado River en een 900 meter dikke laag zout in de bodem zorgen voor het grootste deel voor het uiterlijk van dit park. Het zout is een onbetrouwbare ondergrond voor het zand en steen en door het grondwater zakt dit zout. Hierdoor zakt ook het zand en steen wat er bovenop ligt.

Capitol Reef National Park
Heftige rotsformaties, hellingen, kloven en canyons zijn de ingrediënten van dit park. Het ligt in het zuiden van de staat Utah en kreeg in 1971 zijn status. De oppervlakte van het park is 979 vierkante kilometer. De naam heeft het park te danken aan een ontzettend grote rotsformatie die vanwege zijn vorm Capitol Dome heet. De vorm hiervan doet denken aan de koepel van het Capitol in Washington DC. Een massieve heuvelrug die als natuurlijke barrière fungeert zorgde voor de naam reef. Een bijzonder fenomeen is bijvoorbeeld Waterpocket Fold, een 160 km lange plooi in de aardkorst. In deze plooi zijn de afgelopen miljoenen jaren enorme kuilen ontstaan die vele duizenden liters water verzamelen bij regen. Cathedral Valley is een dal waarin geërodeerde restanten van Entrada Sandstone als haaientanden omhoogsteken tot een hoogte van 150 meter boven de woestijnbodem. Het park is makkelijk te bereiken door de Highway die midden door het park loopt. Verder zijn er goede voetpaden en onverharde wegen die het park doorkruisen. De onverharde weg is echter geen aanrader als je niet in het bezit bent van een vierwiel aangedreven auto. Capitol Reef maakt deel uit van het Colorado Plateau. Waterpocket Fold is de voornaamste reden waarom het gebied zijn beschermende status heeft gekregen. In de zomer is een gemiddelde dagtemperatuur van 38 graden een normale zaak. Het voorjaar en de herfst brengen zachte temperaturen met zich mee terwijl het in de winter in dit gebied ongeveer 10 graden is.

Zion National Park
Dit prachtige park dankt zijn uiterlijke kenmerken voor een groot deel aan de Virgin River. Een groot ravijn, zijkloven, rijke vegetatie, steile rotswanden en diepe ravijnen zijn de ingrediënten van dit gebied. In 1919 kreeg het park zijn status en het heeft een oppervlakte van 592 vierkante kilometer. Het belangrijkste kenmerk, en tevens de voornaamste trekpleister, is Zion Canyon. Een 24 km lange en 800 meter diepe kleurige canyon. Het overgrote deel van de rotsformaties kan men zien vanaf de weg maar het is zeker niet onverstandig een uitstap te maken om zodoende toch wat meer van het park te kunnen zien. Het maken van wandelingen verzekerd de wandelaar van prachtig uitzicht op wat meer verstopte schoonheden van het park. De hoog oprijzende wanden en hellingen zijn ontstaan door geologische processen die zich meer dan tweehonderd miljoen jaar geleden hebben afgespeeld. Voormalige binnenzeeën hebben hier hun sedimenten gedeponeerd. Ongeveer zestig miljoen jaar geleden begon het gebied, wat nauwelijks boven de zeespiegel uitkwam, langzaam omhoog te drukken. De hoogte waarin het werd omhoog gedrukt was in sommige gevallen meer dan 1500 meter. De eerste blanken die in dit gebied kwamen kregen te maken met de Paiute indianen die dit gebied claimden. Echter voor Paiute indianen woonde hier al indianen. Men doet er verstandig aan, als men het park met de auto gaat bezichtigen, de Zion Scenic Drive te volgen. Een prachtige rit door Zion canyon is dan een feit.

De vlag van Utah

Staatsleus Utah: The Beehive State

Lid van de unie sinds: 1896